Ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα σε εκδήλωση στη Σμύρνη

Ευχαριστούμε πολύ για τη δυνατότητα που μας δίνετε να βρεθούμε εδώ στη Σμύρνη, στην Τουρκία, να μιλήσουμε μαζί σας, να επικοινωνήσουμε με νέους ανθρώπους, με εργαζόμενους, με φοιτητές, με αγωνιστές, με κομμουνιστές και κομμουνίστριες. Το ΚΚΕ σε όλη τη μακρόχρονη ιστορία του έχει δώσει και δίνει μεγάλη σημασία στη φιλία και τη συνεργασία των δύο λαών. Το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στις δύο χώρες συνδέεται με ισχυρούς δεσμούς, που δοκιμάστηκαν σε δύσκολους καιρούς για τους λαούς μας, όπως είναι και οι σημερινοί. Εκ μέρους των Ελλήνων κομμουνιστών εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη με τους αγώνες του ΚΚ στην Τουρκία. Ενώνουμε τη φωνή μας με τη δική σας και απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση των 3 συντρόφων, Αλί Αντιγκιουζέλ, Μπαχτιγιάρ Σαχίν και Ντενίζ Σινάν Τουνάμπογλου, που συνελήφθηκαν την Πρωτομαγιά με αβάσιμες κατηγορίες και κρατούνται ακόμη και σήμερα. Καταγγέλλουμε την πρόσφατη καταδίκη του διευθυντή του ΣΟΛ και απαιτούμε την άρση κάθε περιορισμού και εμποδίου στην ελεύθερη πολιτική δράση των κομμουνιστών. Λίγες μέρες πριν, στην Αττάλεια, οι κάμερες απαθανάτισαν τους ΥΠΕΞ της Ελλάδας και της Τουρκίας αγκαζέ με το ΓΓ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ και τα άλλα γεράκια της λυκοσυμμαχίας του ΝΑΤΟ, να τραγουδούν από σκηνής «We are the world»... Εικόνες συμβολικές για την ενότητα του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του όταν πρόκειται για αποφάσεις και δράση ενάντια στους λαούς. Είναι ενωμένοι στις σοβαρές και επικίνδυνες αποφάσεις που πήρανε για την ενίσχυση της στρατιωτικής μηχανής του ΝΑΤΟ, προωθώντας δυνάμεις προς ανατολάς, αυξάνοντας το μέγεθος της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ κατά των λαών. Ο κόσμος που τραγουδάνε, ο κόσμος του κεφαλαίου, είναι η φτώχεια, η ανεργία, η εκμετάλλευση που αποτελούν την προϋπόθεση για τα κέρδη και τον πλούτο τους. Είναι οι ΝΑΤΟικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και το μακέλεμα των λαών όπου Γης, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Είναι οι βόμβες και ο θάνατος που σκόρπισαν και σκορπούν υποτίθεται για τη «δημοκρατία» και την «ελευθερία» όπως ακριβώς έκαναν μεταξύ άλλων, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Γιουγκοσλαβία.. «Ο κόσμος τους» είναι οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί νέων επεμβάσεων που καταστρώνουν το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί του, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής, στο όνομα της καταπολέμησης των «τζιχαντιστών». Στο όνομα του «νεοθωμανισμού» η αστική τάξη της Τουρκίας με την κυβέρνηση Ερντογάν παίζει ενεργό ρόλο στον πόλεμο στη Συρία και προωθεί την αναβάθμιση του ρόλου της στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια, στον Καύκασο, αξιοποιώντας τις μειονότητες σ' αυτές τις περιοχές. Από την άλλη πλευρά η νέα ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τα προσχήματα της «προστασίας των χριστιανικών πληθυσμών» διαμορφώνει το έδαφος για τη συμμετοχή στους νέους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς που ετοιμάζονται στην περιοχή. Αυτός είναι ο κόσμος τους και τον κόσμο αυτό τον ξέρουμε καλά, τον έχουν βιώσει η εργατική τάξη και οι λαοί σε Ελλάδα και Τουρκία. Τα συμφέροντά του κεφαλαίου και την επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού την πληρώνουν οι λαοί. Με απώλεια δικαιωμάτων και αίμα, είτε οι χώρες μας περνούν κρίση όπως η Ελλάδα, είτε βρίσκονται σε φάση καπιταλιστικής ανάπτυξης όπως η Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση και στην μια και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια, απαιτούν ακόμα μικρότερους μισθούς, περισσότερες φοροαπαλλαγές και προνόμια για να αυξάνουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους. Οι εργαζόμενοι των δύο χωρών δεν έχουν κανένα όφελος, ούτε από τις συνεργασίες μερίδας Ελλήνων και Τούρκων καπιταλιστών για την ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αλλά ούτε από τον σκληρό ανταγωνισμό των μονοπωλιακών ενώσεων για τα μερίδια των αγορών, τα κοιτάσματα του φυσικού πλούτου στην Ανατολική Μεσόγειο, τους δρόμους μεταφοράς αυτού του πλούτου. Ούτε από την πρόσδεση σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ούτε από την καπιταλιστική Ρωσία. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση οι λαοί μας πληρώνουν το τίμημα της φτώχειας, της ανεργίας, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων. Δυναμώνοντας τα ΚΚ στις δύο χώρες δυναμώνουμε την ενότητα που οικοδομούν οι εργαζόμενοι στον αγώνα ενάντιά στο κεφάλαιο, την εξουσία του, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Στην πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για να περάσει η εξουσία στα χέρια του λαού, για το σοσιαλισμό. Τα ΚΚ στην Ελλάδα και την Τουρκία συνδέονται με γερούς, διεθνιστικούς δεσμούς. Μοιραζόμαστε κοινές παραδόσεις και αγώνες. Για τα δικαιώματα των εργαζομένων, των γυναικών, των νέων. Για την προώθηση της φιλίας των λαών ενάντια στον αστικό εθνικισμό και σωβινισμό αλλά και την παγίδα του κοσμοπολιτισμού. Έχουμε κοινούς αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Μας ενώνει η πίστη στο μαρξισμό - λενινισμό, στη δύναμη της εργατικής τάξης. Η πεποίθηση ότι η ιστορία δεν τέλειωσε, ότι «τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμα», ότι μπορούμε να αναπτύξουμε πάρα πέρα την κοινή μας πάλη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτή την κοινή μας πάλη δείχνει το γεγονός ότι μια από τις κεντρικές πρωτοβουλίες της ΚΕ του ΚΚΕ στα πλαίσια των εορτασμών για τα 100 χρόνια του κόμματος είναι το αφιέρωμα στο μεγάλο Τούρκο κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες στην Αθήνα. ΚΚΕ και ΚΚΤ έχουν δώσει μαζί σημαντικούς αγώνες για την ανασύνταξη του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος. Έχουν πάρει από κοινού διμερείς και διεθνείς πρωτοβουλίες. Το ΚΚΤ έχει σημαντικό κύρος στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Δεν είναι τυχαίο ότι του ανατέθηκε να φιλοξενήσει την 16η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων το ερχόμενο φθινόπωρο. Έχει σημαντική συμβολή στην Ευρωπαϊκή «Πρωτοβουλία» των 29 Κομμουνιστικών Κομμάτων, στο θεωρητικό περιοδικό «Διεθνή Κομμουνιστική Επιθεώρηση», στις Βαλκανικές συναντήσεις ΚΚ, στις συναντήσεις των ΚΚ της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, στις Διεθνείς Συναντήσεις των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. Η ενίσχυση του ΚΚΤ στις εκλογές θα σημαίνει ενίσχυση αυτής της προσπάθειας για την ανασύνταξη του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο κι αυτό θα έχει θετική απήχηση στην πάλη των λαών μας. Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι Είναι κοινή η πεποίθηση των κομμάτων μας ότι η καπιταλιστική βαρβαρότητα οδηγεί στους άδικους πολέμους. Τα προσχήματα, που χρησιμοποιούν κάθε φορά οι αστικές τάξεις είναι διαφορετικά, αλλά η ουσία είναι μια: Είναι η πραγματικότητα που γεννάει τον ανταγωνισμό για τα μερίδια των αγορών, για τον έλεγχο των πηγών Ενέργειας, για τους δρόμους μεταφοράς τους, τους αγωγούς, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τους οδικούς άξονες κ.ο.κ. Οι λαοί να φυλάγονται όταν ακούν μεγάλα λόγια για τους αγωγούς και την οικονομία. Να επαγρυπνούμε για τη χρησιμοποίηση των διαφόρων μειονοτήτων στην περιοχή των Βαλκανίων. Αντί να μετατραπούν οι μειονότητες σε "γέφυρες φιλίας" για τους λαούς, γίνονται στα χέρια των ιμπεριαλιστών μια "εύφλεκτη ύλη" για την "πυρκαγιά" των πολέμων και επεμβάσεων. Για να περάσει το "διαίρει και βασίλευε", για να ανταγωνιστεί ή μια καπιταλιστική δύναμη την άλλη, ακόμη και στη χάραξη των αγωγών. Οι κομμουνιστές παλεύουν για να ενώσουμε την εργατική τάξη, τους λαούς. Να τους ενώσουμε πάνω στο βασικό, που είναι η κοινή μας πάλη ενάντια στον κοινό μας εχθρό: την κοινωνική εκμετάλλευση και αδικία. Σε όλα τα Βαλκάνια, άσχετα σε "τι Θεό πιστεύουν", άσχετα από τι γλώσσα μιλούν, άσχετα αν η χώρα τους είναι ήδη μέσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ ή βρίσκεται στον προθάλαμο, ο κάθε λαός βιώνει τη σκλαβιά, άσχετα από το πώς ο ίδιος βλέπει τον εαυτό του. Τις "αλυσίδες" αυτής της σκλαβιάς πρέπει να σπάσουν οι εργαζόμενοι, αν θέλουν πραγματικά να ζήσουν με ασφάλεια και ειρήνη, για να αποδεσμεύσουν τις χώρες τους από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και οργανισμούς, από τις αιτίες που γεννούν την ανεργία, τη φτώχεια, το φασισμό και τους πολέμους. Γι' αυτό αποτελεί αναγκαιότητα το δυνάμωμα του εργατικού λαϊκού κινήματος. Η συσπείρωση των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους. Η ταξική τους ενότητα και όχι η διαίρεσή τους με βάση κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Η ενίσχυση των ΚΚ, είναι όρος για να πνεύσει άνεμος αισιοδοξίας και αγωνιστικής ανάτασης. Κάθε ψήφος στο ΚΚΤ θα μετρήσει ιδιαίτερα σε συνθήκες αρνητικού συσχετισμού όπως σήμερα: - Για τον εργάτη και τον υπάλληλο που δεν ανέχονται να στενάζουν οι οικογένειές τους για να ξεπουλιέται ο πλούτος της χώρας και να καταλήγει στα χέρια των λίγων. - Για το νέο, για τη γυναίκα που ζουν στην ανασφάλεια, αλλά έχουν όνειρα και προσδοκίες από τη ζωή. - Για τον άνεργο και τον απόμαχο της δουλειάς που δεν δέχονται να είναι στο περιθώριο. - Για τον αυτοαπασχολούμενο και επαγγελματία, τον αγρότη που αγωνίζεται να μην τον ξεριζώνουν. - Για τους λαούς μας που θέλουν και θα κάνουν τα σκοτάδια λάμψη, όπως έγραφε και ο μεγάλος κομμουνιστής ποιητής Ναζίμ Χικμέτ.

ΠΗΓΗ - ΚΚΕ

Ένα παρόμοιο ηλιακό σύστημα με το δικό μας «γεννιέται»

 Ένα παρόμοιο ηλιακό σύστημα με το δικό μας «γεννιέται»

Ενα υπό δημιουργία ηλιακό σύστημα ανακάλυψε διεθνής ομάδα αστρονόμων στη Χιλή, το οποίο μάλιστα έχει αρκετές ομοιότητες με το δικό μας. Οι επιστήμονες, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο «Gemini South», παρατήρησαν πως το σύστημα δημιουργείται 360 έτη φωτός μακρυά από τη Γη, γύρω από το άστρο «HD115600», το οποίο είναι 15 εκατομμυρίων χρόνων και έχει χαρακτηριστικά παρεμφερή με αυτά του δικού μας μητρικού άστρου. Ένα άλλο κοινό στοιχείο είναι πως η σκόνη του δίσκου ύλης γύρω από το άστρο, το οποίο βρίσκεται στον αστερισμό του «Κενταύρου», έχει ίδια σύσταση με αυτή των αστεροειδών «Κάιπερ» που βρίσκονται στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Έτσι λοιπόν οι ερευνητές κατέληξαν πως πρόκειται για ένα ηλιακό σύστημα το οποίο είναι σχεδόν αντίγραφο τους δικού μας, όταν αυτό βρισκόταν στην αντίστοιχη φάση και παρόλο που ακόμη δεν έχουν εντοπίσει κάποιο πλανήτη, είναι βέβαιοι πως υπάρχει τουλάχιστον ένας.



902.gr

Συναγερμός στους τόπους δουλειάς για τις 11 Ιούνη

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Συναγερμός στους τόπους δουλειάς για τις 11 Ιούνη
Ξεπέρασαν τις 100 οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που συμμετέχουν στα συλλαλητήρια


Νέες αποφάσεις από σωματεία που συμμετέχουν στα συλλαλητήρια στις 11 του Ιούνη προστέθηκαν τις προηγούμενες μέρες. Στην Αττική το συλλαλητήριο θα γίνει στις 7.30 μ.μ. στην Ομόνοια. Θυμίζουμε ότι την Παρασκευή το ΠΑΜΕ δημοσιοποίησε τις 90 πρώτες αποφάσεις από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία. Σ' αυτές αθροίζονται οι εξής: Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, Συνδικάτο Φαρμακοϋπαλλήλων Ν. Αχαΐας, Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών, Ομοσπονδία Οικοδόμων, Συνδικάτα Οικοδόμων Ηγουμενίτσας, Ιωαννίνων, Καλαμάτας, Πάτρας, Αιγίου, Γρεβενών, Καρδίτσας, Νάουσας, Συνδικάτο Εργαζομένων Κατεργασίας Ξύλου Αττικής, Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ, Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΙΚΑ Αιγάλεω - Χαϊδαρίου - Αγ. Βαρβάρας, Επιχειρησιακό Σωματείο «ΜΕΛΛΟΝ», Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Καλαμάτας, Χαλκίδας, Φθιώτιδας, Χανίων, Ξάνθης, Συνδικάτα Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Λάρισας, Κ. Μακεδονίας, Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ «Γ. Σεφέρης», Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Φυλής, Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού, Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν. Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΑ, Επιχειρησιακό Σωματείο Εργαζομένων «ForthNet». Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καλεί όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους στα συλλαλητήρια που θα γίνουν σε όλη τη χώρα, για να δοθεί μαζική, μαχητική, αποφασιστική απάντηση στο νέο μνημόνιο που ετοιμάζουν από κοινού κυβέρνηση και δανειστές. «Είναι επείγουσα ανάγκη να οργώσουμε κάθε χώρο δουλειάς, να μη μείνει κανείς εργαζόμενος χωρίς ενημέρωση, χωρίς να γνωρίζει τι ετοιμάζουν σε βάρος του, χωρίς να πει γνώμη και να πάρει ατομική ευθύνη», σημειώνει το ΠΑΜΕ, και καλεί «να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, χωρίς καμία καθυστέρηση, ώστε να δυναμώσει η συζήτηση στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, να πολλαπλασιαστούν οι Γενικές Συνελεύσεις και οι συσκέψεις». Συνελεύσεις και άλλες πρωτοβουλίες Σε Γενική Συνέλευση καλεί το Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής, την Τετάρτη 3 Ιούνη, στις 5 μ.μ., στην αίθουσα του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (Αγίας Φιλοθέης 5Β). «Οι πρωτοπόροι εργαζόμενοι σε κάθε επισιτιστική αλυσίδα, σε κάθε μικρομάγαζο να μπούνε μπροστά στην προσπάθεια να μη μείνει κανείς συνάδελφος απλήρωτος, ανασφάλιστος, κανείς που να μην είναι οργανωμένος στο Συνδικάτο του», σημειώνει χαρακτηριστικά. Επίσης, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ν. Αττικής, σε Γενική Συνέλευση την περασμένη Κυριακή, αποφάσισε τη συμμετοχή του στο συλλαλητήριο στις 11 Ιούνη, καθώς και απεργιακή κινητοποίηση για τα τέλη του ίδιου μήνα. Συμμετοχή στο συλλαλητήριο αποφάσισε και το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας και παράλληλα 24ωρη απεργία με ανοιχτή ημερομηνία για το επόμενο διάστημα. Στις 3 Ιούνη θα προχωρήσει σε Γενικές Συνελεύσεις όλων των παραρτημάτων του, ενώ έχει αποφασιστεί το παρακάτω πρόγραμμα δράσης: Συμμετοχή στην κινητοποίηση που καλούν οι Λαϊκές Επιτροπές της περιοχής του Πειραιά για την Υγεία, την Πέμπτη 28 Μάη. Κινητοποίηση ενάντια στην ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ στις 4 Ιούνη, με στάση εργασιών στη 1 μ.μ. και συγκέντρωση στη 1.30 μ.μ. στις δεξαμενές Βασιλειάδη. Συνδιοργάνωση, μαζί με άλλα κλαδικά Συνδικάτα της βιομηχανίας, κοινών εκδηλώσεων το 3ο δεκαήμερο του Ιούνη για τα ζητήματα των συνθηκών εργασίας, για τα μέτρα ασφάλειας, την εντατικοποίηση, τις εργασιακές σχέσεις.
rizospastis.gr

Πλήθος κόσμου στο πολιτικό μνημόσυνο για τον Χαρίλαο Φλωράκη

Πλήθος κόσμου, από όλα τα σημεία της χώρας, παραβρέθηκε στο πολιτικό μνημόσυνο για τον Χαρίλαο Φλωράκη, στον τάφο του στο Παλιοζογλώπι Καρδίτσας, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 24 Μάη. Στο μνημόσυνο παραβρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας. Στην εκδήλωση μίλησε ο Γιώργος Χαρίτος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ. Χαιρέτισε ο Θοδωρής Αναπλιώτης από το ΣΠ Θεσσαλίας της ΚΝΕ. Επίσης έγινε απαγγελία του ποιήματος του Γ. Ρίτσου «Τρία κόκκινα γράμματα», ενώ το μουσικό συγκρότημα του Βόλου τραγούδησε το «Ήρωες». Ο Γ. Χαρίτος σημείωσε μεταξύ άλλων στην ομιλία του: «Στο πρόσωπο του Χαρίλαου Φλωράκη τιμάμε μια ολόκληρη γενιά κομμουνιστών που σφράγισαν ανεξίτηλα την Ιστορία του ΚΚΕ, ολόκληρου του λαϊκού κινήματος της χώρας μας. Τιμάμε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης, που μπορεί να πέρασαν από φωτιά και σίδερο, όμως κράτησαν το Κόμμα ψηλά, με τη δράση τους και το αίμα τους, βοήθησαν να ρίξει ρίζες βαθιές μέσα στην εργατική τάξη και το λαό έτσι που να μην μπορεί να το κουνήσει εύκολα κανείς. Έτσι που σήμερα, σύντροφε Χαρίλαε, βαδίζοντας προς τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ να είμαστε σε θέση να βάζουμε υψηλούς και φιλόδοξους στόχους ώστε να γίνουμε ικανοί να ανταποκριθούμε στους σκοπούς και στην αποστολή του Κόμματος. Να χτίσουμε ακόμα πιο πλατιούς και γερούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, να κατακτήσουμε πιο προωθημένες θέσεις στον αγώνα για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, για το Σοσιαλισμό - Κομμουνισμό (...) Σύντροφε Χαρίλαε, “οι ζευγάδες φεύγουν, αλλά η σπορά μένει” έλεγες. Το ΚΚΕ έμπειρο και ατσαλωμένο είναι αταλάντευτα στην πρώτη γραμμή για να φουντώσει η σπορά, να δώσει καρπούς. Ένα ισχυρό ΚΚΕ που θα πρωτοστατεί στην οργάνωση της λαϊκής πάλης για τη δημιουργία της λαϊκής στρατιάς που αντιστέκεται και διεκδικεί την εξουσία. Γιατί είμαστε πεισμένοι ότι όταν υπάρχει μια πρωτοπορία έτοιμη και αποφασισμένη, η λαϊκή ανταπόκριση θα έρθει. Αυτό το ΚΚΕ χρειάζεται ο λαός και αυτό το ΚΚΕ, με τα γνωστά σύμβολά του, το Πρόγραμμα και τις αρχές του, να είσαι σίγουρος ότι το αστικό πολιτικό σύστημα δεν πρόκειται να το βάλει στο χέρι. Γιατί, όπως λέει και το σύνθημα του φετινού Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του "Οδηγητή", δανεισμένο από το μεγάλο Τούρκο ποιητή Ναζίμ Χικμέτ: “Την ορμή μας την έχουμε απ' τους αιώνες... Θα βγούμε νικητές και ας είναι οι θυσίες μας βαριές”». Νωρίτερα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισκέφτηκε το σπίτι του Χαρίλαου Φλωράκη, το οποίο έχει γίνει μουσείο.

902.gr

Προσφυγικά Καλλιθέας: Εξόρμηση του ΚΚΕ με τον «Ριζοσπάστη»

Προσφυγικά Καλλιθέας: Εξόρμηση του ΚΚΕ με τον «Ριζοσπάστη»

Εξόρμηση με τον «Ριζοσπάστη» διοργανώνει την Κυριακή 24 Μάη η οργάνωση Κέντρου Καλλιθέας της ΚΟΑ του ΚΚΕ στη γειτονιά της Φιλαρέτου (στα «προσφυγικά» της πόλης), με επικεφαλής τον Βασίλη Δημόπουλο, στέλεχος του Κόμματος. Η εξόρμηση στην πιο λαϊκή συνοικία της Καλλιθέας προετοιμάζεται εδώ και μέρες με αφισοκόλληση, διακίνηση ανακοίνωσης, ντουντούκα και πανό και θα ξεκινήσει στις 9.30 το πρωί από το σχολείο «Ν. Μπελογιάννης». Στόχος της Οργάνωσης είναι να συζητήσουν από κοντά με όσο γίνεται περισσότερους εργαζόμενους, άνεργους και λαϊκές οικογένειες για τα προβλήματά τους, αλλά και για την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Να τους ενημερώσουν για τις πολιτικές εξελίξεις διακινώντας την εφημερίδα του ΚΚΕ και να καλέσουν σε ενίσχυση της πάλης για να μην περάσουν τα νέα μνημόνια που ετοιμάζονται, να παλέψουν για την ανάκτηση των απωλειών από την κρίση.

http://www.902.gr/eidisi/politiki/68057/prosfygika-kallitheas-exormisi-toy-kke-me-ton-rizospasti

«Οι ζευγάδες φεύγουν, η σπορά μένει»

Σαν σήμερα το 2005:
Πεθαίνει ο Χαρίλαος Φλωράκης. Γεννήθηκε στις 21 του Ιούλη στο χωριό Παλιοζογλώπι του Δήμου Ιτάμου στα Άγραφα της Καρδίτσας. Το 1929 γίνεται μέλος της ΟΚΝΕ. Το 1933 μπαίνει στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας - Ταχυδρομείων - Τηλεφωνίας). 'Οντας σπουδαστής κηρύσσεται η μεγάλη απεργία των «Τριατατικών». Οι σπουδαστές απεργούν μαζί με τους εργαζόμενους και ο Χαρίλαος εκλέγεται στην Επιτροπή Αγώνα. Αργότερα, θα συγκροτηθεί Σύλλογος Σπουδαστών των ΤΤΤ, στον οποίο εκλέγεται και γραμματέας. Το 1934 προσλαμβάνεται ως τηλεγραφητής στην ΤΤΤ. Αρχίζει μια απίστευτη περιπλάνηση «μεταθέσεων» από πόλη σε πόλη, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε όποια πόλη και αν βρεθεί, θα επιδιώξει και θα έχει σύνδεση με πυρήνες παράνομων κομμουνιστών. Μετά την κήρυξη του πολέμου ο Χ. Φλωράκης στέλνεται στο μέτωπο. Τη νύχτα της 27ης προς 28η του Οκτώβρη είναι βάρδια στο κεντρικό τηλεγραφείο. Από τις μηχανές που δούλευε πέρασαν τα πρώτα τηλεγραφήματα για την κήρυξη του πολέμου. Την επομένη το πρωί κατατάχτηκε μαζί με τα δύο του αδέλφια. Στις αρχές του Ιούνη του 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, το Μάη του 1942 περνάει στην παρανομία και το Δεκέμβρη του ίδιου έτους ανεβαίνει στο βουνό. Το 1943-1945 αναλαμβάνει, διαδοχικά, λοχαγός και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, παίρνει μέρος στο Δεκέμβρη του 1944 και τον Οκτώβρη του 1945 συλλαμβάνεται. Το Γενάρη του 1946 αμνηστεύεται από την κυβέρνηση Σοφούλη και το Δεκέμβρη ανεβαίνει στο βουνό, στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Συμμετέχει σε δεκάδες μάχες, επικεφαλής στρατιωτικών ομάδων του Δημοκρατικού Στρατού. Ορίζεται στην αρχή αντισυνταγματάρχης και το Νοέμβρη του '48 συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού. Την άνοιξη του 1949 αναδεικνύεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του Κόμματος. Το Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς περνάει στην ΕΣΣΔ, όπου φοιτά και ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε. Στις 5 του Απρίλη του 1954 επιστρέφει παράνομα στην Ελλάδα. Συλλαμβάνεται στις 27 του Ιούλη, ενώ το Μάη του 1960 ξεκινά έπειτα από αρκετές αναβολές η μεγάλη δίκη του στο στρατοδικείο. Στις 20 του Απρίλη 1966 αποφυλακίζεται με όρους. Συλλαμβάνεται και πάλι ανήμερα του Απριλιανού πραξικοπήματος και εξορίζεται μέχρι και την άνοιξη του 1971. Μετά τη διάσπαση του Κόμματος, ο Χαρίλαος συμμετέχει και συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εκλέγει μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη 17η Ολομέλεια, το Δεκέμβρη, εκλέγεται Πρώτος Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος. Στο 9ο Συνέδριο του Κόμματος το 1973 επανεκλέγεται Α΄ Γραμματέας της ΚΕ. Τον Αύγουστο του 1974, πριν τη νομιμοποίηση του Κόμματος, ο Χ. Φλωράκης έρχεται στην Ελλάδα. Στην πρώτη μεταπολιτευτική συνέντευξή του, απαντώντας στις - συνήθεις τότε - προβοκάτσιες περί «ΚΚΕ εξωτερικού» είπε στον Κρις Γουντχάουζ: «Κύριε Γουντχάουζ, εγώ είμαι του ...εσωτερικού του εσωτερικού. Όταν έγινε η διάσπαση του ΚΚΕ, από την οποία προέκυψε το λεγόμενο ΚΚΕ (Εσωτερικού), εγώ προσωπικά βρισκόμουν στο ...εσωτερικό του εσωτερικού - δηλαδή εξόριστος στο Παρθένι της Λέρου. Όπως και εκατοντάδες άλλοι σύντροφοι που βρίσκονται σήμερα στο ΚΚΕ, που εσείς το χαρακτηρίζετε ως ΚΚΕ εξωτερικού». Στο 10ο Συνέδριο του Κόμματος (1978), στο 11ο (1982) και στο 12ο (1987) ο Χαρίλαος επανεκλέγεται ΓΓ της ΚΕ. Το 1989, μια χρονιά γεμάτη από γεγονότα και σημαντικές εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και σε διεθνές επίπεδο. Στην Ελλάδα, υπό το βάρος των πολιτικοοικονομικών σκανδάλων εκείνης της εποχής και με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα δύο εκλογικών αναμετρήσεων, από τις οποίες δεν προέκυψε αυτοδύναμη κυβέρνηση, ορκίζονται διαδοχικά η κυβέρνηση Τζαννετάκη και η κυβέρνηση Ζολώτα. Στο μεταξύ, οι εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες αποκτούν δραματικό χαρακτήρα, αφού τίθεται σε εφαρμογή το σχέδιο των ανατροπών. Το καλοκαίρι (11 του Ιούλη) σε Ολομέλεια της ΚΕ ο Χ. Φλωράκης κρίνει πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για αλλαγή του Γραμματέα του Κόμματος. Ο ίδιος εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ. Το Φλεβάρη του 1991 πραγματοποιείται το 13ο Συνέδριο του Κόμματος, που οδήγησε στη διάσπαση του Κόμματος, που προκάλεσε η φραξιονιστική ομάδα στελεχών, η οποία έφυγε από το ΚΚΕ προς το ΣΥΝ. Το 14ο Συνέδριο (Δεκέμβρης) είναι το Συνέδριο της Ανασυγκρότησης. Το Κόμμα πάλεψε και κατάφερε να σταθεί όρθιο. Στο 14ο Συνέδριο, το ΚΚΕ επαναεπιβεβαιώνει τις αρχές του: Το σεβασμό του Καταστατικού του, τη διεθνιστική αλληλεγγύη του, τον επαναστατικό χαρακτήρα του, τη στρατηγική των συμμαχιών και των ανοιγμάτων, τον ταξικό χαρακτήρα του και γενικά την προσήλωσή του στις αγωνιστικές παραδόσεις του και στα ιδανικά του. Ο ρόλος του Χ. Φλωράκη και στη διάσωση του ΚΚΕ και στην ανασυγκρότησή του και στην επιστροφή στις αρχές του υπήρξε αποφασιστικός. Όλα τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Χαρίλαος Φλωράκης συνέχισε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Με το κύρος που διέθετε στην ελληνική κοινωνία και την πείρα του, με το πείσμα του και το σοφό του λόγο, παρέμεινε πάντοτε στήριγμα για ολόκληρο το Κόμμα και σε κάθε του επιλογή. Δεκάδες και εκατοντάδες ήταν οι συναντήσεις που είχε με φορείς, με κατοίκους περιοχών, με οργανώσεις εργαζομένων, με νέους και με νέες. Ο λόγος του, πάντα μεστός και ουσιαστικός, αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις παρέμβαση - ύμνο για την πίστη στο Κόμμα, στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού.

http://www.902.gr/eidisi/istoria-ideologia/17755/san-simera-22-mai#/0

Δραστηριότητες ΚΟ του ΚΚΕ σε διάφορες περιοχές

Συνεχίζονται οι δραστηριότητες των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ σε διάφορες περιοχές της χώρας. Συγκεκριμένα: Αύριο Παρασκευή 22 Μάη: - Η ΚΟΒ Ν. Ιωνίας Βόλου προγραμματίζει συγκέντρωση στον πεζόδρομο του Δημαρχείου Ν. Ιωνίας στις 7.30 μ.μ., με ομιλητή τον Αντ. Κούρτη, μέλος του ΤΓ Βόλου του ΚΚΕ. - Η ΚΟ Τρικάλων προγραμματίζει εκδήλωση - συζήτηση στο κοινοτικό καφενείο στη Σαρακίνα στις 9 το βράδυ, με ομιλητή τον Αχιλλέα Κανταρτζή, μέλος της ΚΕ. http://www.902.gr/eidisi/politiki/67934/drastiriotites-ko-toy-kke-se-diafores-periohes

Στρίβειν διά της τετραετίας!

Προεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ προέβαλλε 2 - 3 μέτρα, όπως π.χ. επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, κατάργηση ΕΝΦΙΑ, επαναφορά 13ης σύνταξης σε μία κατηγορία χαμηλοσυνταξιούχων, που περιλαμβάνονταν στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, υπονοώντας ότι η εκλογή του στην κυβέρνηση θα οδηγήσει στην ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια, ότι θα ακολουθηθεί φιλολαϊκή πολιτική. Εκρυβε επιμελώς ότι οι δεσμεύσεις και οι υποσχέσεις του, που απευθύνονταν στο μεγάλο κεφάλαιο, στους επιχειρηματικούς ομίλους, ακύρωναν στην πράξη κάθε σκέψη για κάτι τέτοιο. Αρχικά, αυτά τα λίγα «ψίχουλα», που προβλήθηκαν ως «ανατροπή», ως «ριζική αλλαγή πολιτικής», εμφανίσθηκαν ως «άμεσα μέτρα», που θα υλοποιηθούν τις 100 πρώτες μέρες, δημιουργώντας έτσι την αίσθηση ότι τα πιο ουσιαστικά θα έρθουν αργότερα! Σήμερα, στο ερώτημα γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρά στην υλοποίηση αυτών των περιορισμένων υποσχέσεών της προς τους εργαζόμενους, τα κυβερνητικά στελέχη με μεγάλη ευκολία δηλώνουν ότι «το πρόγραμμα της κυβέρνησης είναι πρόγραμμα τετραετίας», μεταθέτοντας για αργότερα τις όποιες υποσχέσεις. Ετσι, η συγκυβέρνηση ουσιαστικά «στρίβει διά της τετραετίας», συγκαλύπτοντας για άλλη μια φορά την αλήθεια ότι ο στόχος της ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων και η ανάκαμψη δικαιωμάτων και εισοδημάτων των εργαζομένων δεν πάνε μαζί. Στόχος, να συντηρήσουν την προσδοκία, την αυταπάτη, την ψευδαίσθηση ότι θα έρθει - στο μέλλον - η κατάλληλη στιγμή για την εφαρμογή μιας «φιλολαϊκής πολιτικής», βεβαίως με ακόμα πιο κουτσουρεμένες τις λαϊκές απαιτήσεις! Γι' αυτό, οι προπαγανδιστές της συγκυβέρνησης αναγορεύουν σε «κόκκινη γραμμή των κόκκινων γραμμών» την επιβίωσή της. Σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό της κυβερνητικής προπαγάνδας, ο λαός θα πρέπει να κάνει υπομονή, να περιμένει, να στηρίξει ενεργά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεών της με τους δανειστές. Ετσι, λοιπόν, η επιχείρηση εξαπάτησης συνεχίζεται με στόχο να γίνει ο λαός συνένοχος, να συναινέσει στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Η συγκυβέρνηση κρύβει επιμελώς ότι διαπραγματεύεται με τους δανειστές όχι για τους μισθούς, τις συντάξεις κ.λπ., αλλά με στόχο την εξασφάλιση της ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Κρύβει ότι προϋπόθεση για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι να διατηρηθεί όλο το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο των προηγούμενων χρόνων, όπως άλλωστε και έχει δεσμευθεί ή και όπως ήδη το πράττει. Ακόμα κι αν δεν πάρει κανένα νέο αντιλαϊκό μέτρο τα επόμενα χρόνια, αρκούν αυτά που ήδη έχει κάνει ευαγγέλιό της για να μην μπορεί να σηκώσει άνθρωπος κεφάλι. Κρύβει επίσης ότι η λήψη νέων αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων, ανεξάρτητα από τον τρόπο και το χρόνο υλοποίησής τους, είναι μονόδρομος, προκειμένου να θωρακιστούν η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και η κερδοφορία τους. Αυτό που επιδιώκει η συγκυβέρνηση είναι να μπορέσει να εξασφαλίσει αυτό που δεν μπόρεσαν οι προηγούμενες, την εργατική - λαϊκή συναίνεση σε αυτούς τους στόχους και σε αυτό σκοπεύει η προπαγανδιστική τακτική, επιστρατεύοντας εκτός από το «μαστίγιο» του εκφοβισμού της χρεοκοπίας και το «καρότο» των ψεύτικων και κουτσουρεμένων προσδοκιών. Το κύριο για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι να μην πατήσουν την μπανανόφλουδα, να μην υποταχθούν στη λογική της αναμονής και της ανοχής των διαφόρων προπαγανδιστικών ελιγμών της κυβέρνησης. Δεν χρειάζονται άλλα τέσσερα χαμένα χρόνια. Απαιτείται άμεση οργάνωση της πάλης για διεκδίκηση όλων όσα έχασαν τα προηγούμενα χρόνια, για ξήλωμα των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, για διεκδίκηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Σταθμός σε αυτήν την κατεύθυνση είναι τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 11 Ιούνη.

http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8447335

ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ: Ανακοίνωση για τα 74 χρόνια από την Μάχη της Κρήτης

ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ: Ανακοίνωση για τα 74 χρόνια από την Μάχη της Κρήτης



Η αντίσταση του λαού της Κρήτης σηματοδοτεί το τέλος της έως τότε παθητικής αποδοχής της φασιστικής εισβολής και την έναρξη της παλλαϊκής αντίστασης υπογραμμίζει η Επιτροπή Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ σε ανακοίνωση της για την επέτειο των 74 χρόνων από την Μάχη της Κρήτης. Τονίζει ακόμα ότι «εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα διδάγματα από αυτόν ενισχύουν τη θεωρητική θέση ότι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη εναλλακτική λύση είναι ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός». Η ανακοίνωση αναφέρει τα εξής: «Εβδομήντα χρόνια από τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου και 74 χρόνια από την Μάχη της Κρήτης, η Επιτροπή Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όσες και όσους έδωσαν τη ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στα πεδία των μαχών και στην παρανομία για τη συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού. Σε όλους εκείνους που πάλεψαν με το όπλο ή με την προκήρυξη, κράτησαν ηρωική στάση στα κρατητήρια και στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Στους αμέτρητους νεκρούς από τους βομβαρδισμούς και από την πείνα, με πρώτο και μεγαλύτερο θύμα τα παιδιά. Στα εκατομμύρια εκείνων που βασανίστηκαν στα φοβερά στρατόπεδα συγκέντρωσης και θανάτου και κάθε χώρου φρίκης, όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο έφτασε στο έσχατο σημείο της με την απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Τον 20ό αιώνα, ο πλανήτης μας τυλίχθηκε δυο φορές από τις φλόγες παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών πολέμων. Όπως ο πρώτος, έτσι και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος (1939 - 1945) ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της πάλης για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Ιδιαίτερη θέση στην λαϊκή αντίσταση και πάλη της περιόδου κατέχει η Μάχη της Κρήτης. Κι αυτό γιατί εκείνο που τη χαρακτηρίζει ιδιαίτερα, δεν είναι η δράση των οργανωμένων στρατιωτικών μονάδων, όσο κι αν αυτή ήταν ηρωική, αλλά η μαζική συμμετοχή και ο απαράμιλλος ηρωισμός του λαού της Κρήτης. Πάνω από 600 ομάδες δύναμης 3 - 80 άνδρες η κάθε μια σχηματίστηκαν εκείνες τις ημέρες στη Βόρεια Κρήτη από το Ηράκλειο ως τα Χανιά και ρίχτηκαν στην μάχη κατά των φασιστών εισβολέων. Η αντίσταση της Κρήτης στην φασιστική εισβολή ήταν πραγματικά παλλαϊκή! Για πρώτη φορά στην ως τότε πορεία του πολέμου η ναζιστική εισβολή βρήκε απέναντί της μια γενικευμένη ένοπλη λαϊκή εξέγερση. Εξέγερση που δεν οργανώθηκε από το επίσημο αστικό κράτος, ούτε από τα αγγλικά στρατεύματα, παρόλο που είχαν στη διάθεση τους 6 μήνες να μετατρέψουν την Κρήτη σε απόρθητο φρούριο. Χαρακτηριστικό της στάσης της μεταξικής κυβέρνησης Τσουδερού, του βασιλιά Γλίξμπουργκ και των Άγγλων ιμπεριαλιστών ήταν η αναχώρησή τους από την Κρήτη ενώ ήταν σε εξέλιξη ακόμα ο παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στους φασίστες εισβολείς! Αυτό ακριβώς δείχνει την απέχθεια και το φόβο των αστικών δυνάμεων απέναντι στον παλλαϊκό ξεσηκωμό, τη λαϊκή εξέγερση! Η αντίσταση του λαού της Κρήτης σηματοδοτεί το τέλος της έως τότε παθητικής αποδοχής της φασιστικής εισβολής και την έναρξη της παλλαϊκής αντίστασης. Αυτό ακριβώς το παράδειγμα που εξέπεμψε ο μαζικός λαϊκός ξεσηκωμός κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης θέλησαν τα ναζιστικά στρατεύματα να κάμψουν επιστρατεύοντας για πρώτη φορά ως τότε το μέτρο των αντιποίνων: την αρχή έκαναν με την Κάνδανο και ακολούθησαν δεκάδες χωριά στην Κρήτη και ολόκληρη τη χώρα. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή σάλπισε την αντίσταση στον εισβολέα, παρά το γεγονός ότι το ίδιο ήταν σοβαρά χτυπημένο από τη μεταξική δικτατορία, με χιλιάδες μέλη του στις φυλακές και τις εξορίες. Με το Α' ανοιχτό γράμμα του, που δημοσιεύτηκε στις 2 Νοέμβρη 1940, ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, από τη φυλακή της Ασφάλειας Αθηνών όπου κρατούνταν, κάλεσε τον ελληνικό λαό να δώσει όλες του τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα. Στο ίδιο πνεύμα ήταν το άρθρο - κάλεσμα του Μιλτιάδη Πορφυρογένη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε αποδράσει από την Κίμωλο, στην εφημερίδα του Ηρακλείου "ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ" στις 16 Μάη 1941, που καλούσε τους κομμουνιστές και τον κρητικό λαό να οργανώσουν την αντίσταση με κάθε τρόπο στην επικείμενη ναζιστική εισβολή στην Κρήτη. Το ΚΚΕ έδωσε όλες του τις δυνάμεις για να οργανωθεί η αντίσταση στον κατακτητή. Μια χούφτα κομμουνιστές, που ήταν ελεύθεροι και άλλοι που δραπέτευσαν από τις φυλακές και τις εξορίες, ξεκίνησαν τον αγώνα για να αναπτυχθεί η αντίσταση μέσα στις δύσκολες συνθήκες της τριπλής κατοχής, αλλά και της ηττοπάθειας και της αναμονής που καλλιεργούσαν στο λαό οι αστικές δυνάμεις. Αποτέλεσε το βασικό εμπνευστή, καθοδηγητή και αιμοδότη της ΕΑΜικής Αντίστασης. Καθοριστική συμβολή στη Μάχη της Κρήτης και αμέσως μετά στην ανασυγκρότηση των παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ στην Κρήτη, την έναρξη του αντιστασιακού αγώνα είχαν οι 9 κομμουνιστές που απέδρασαν στις αρχές του Μάη από τη Φολέγανδρο με επικεφαλής το Στέργιο Αναστασιάδη, μέλος τότε της ΚΕ του ΚΚΕ. Από κοινού με τους 8 κομμουνιστές που απέδρασαν στα τέλη Μάη του 1941 από τη Γαύδο πρωτοστατούν στην οργάνωση του Παγκρήτιου Αντιστασιακού Μετώπου (ΠΑΜ μετονομάστηκε σε ΕΑΜ μετά την ίδρυσή του) και της Παγκρήτιας Οργάνωσης Ελεύθερων Νέων (ΠΟΕΝ, μετονομάστηκε σε ΕΠΟΝ μετά την ίδρυση της). Το ΚΚΕ είναι περήφανο που υπήρξε ο εμπνευστής, ο οργανωτής και κύριος αιμοδότης της μεγάλης ΕΑΜικής Αντίστασης του λαού μας. Με την πείρα ενός αιώνα, αγώνων και θυσιών για το λαό και το σοσιαλισμό, το ΚΚΕ αναδεικνύει την ανάγκη του σταθερού ιδεολογικού - πολιτικού μετώπου απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου, όπως είναι και η ναζιστική - φασιστική. Ο φασισμός γεννιέται στα σπλάχνα του καπιταλιστικού συστήματος. Εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα διδάγματα από αυτόν ενισχύουν τη θεωρητική θέση ότι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη εναλλακτική λύση είναι ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός. Τιμούμε τον αντιφασιστικό αγώνα των λαών, εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε. Το ΚΚΕ, με το αίμα των καλύτερων παιδιών του, έχει αποδείξει την αφοσίωσή του στην εργατική τάξη, στο δίκιο του λαού, στο σοσιαλισμό, στον προλεταριακό διεθνισμό! Πορευόμαστε με έναν και μόνο σκοπό: Να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών, να οικοδομήσουμε τη μεγάλη λαϊκή αντικαπιταλιστική συμμαχία που θα αντιπαλέψει την αντιλαϊκή πολιτική και θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, στους πολέμους, στις κρίσεις, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην καταπίεση. Για να δικαιωθούν οι αγώνες και οι θυσίες των παλιότερων γενιών, για να ανοίξει ο δρόμος και να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και των νέων με την εργατική - λαϊκή νίκη, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό!»



http://www.902.gr/eidisi/politiki/67954/ep-kritis-toy-kke-anakoinosi-gia-ta-74-hronia-apo-tin-mahi-tis-kritis

Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΚΟΥΡΙΑΣΕ...

Η «Αριστερά» του δήθεν.

Περάσαμε πολλές δεκαετίες σε αυτόν τον τόπο με τη Νέα Δημοκρατία να βυσσοδομεί πάνω στην έννοια «Δημοκρατία». Μέχρι που φτάσαμε «Δημοκρατία», ακόμα και αυτή η αστική Δημοκρατία, να νοείται από τη Νέα Δημοκρατία ως εκείνο το σύστημα της επιβολής του «μαύρου», των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, της απαγόρευσης συναθροίσεων, της πρόσδεσης του τόπου σε καθεστώς αέναης λιτότητας και της υπαγωγής της Ελλάδας σε καθεστώς Αγγλικού Δικαίου με τη μέθοδο των τροπολογιών της νύχτας (όποτε γινόταν κι αυτό)… Τα υπόλοιπα χρόνια της μεταπολίτευσης τα περάσαμε με το ΠΑΣΟΚ, το… «σοσιαλιστικό κίνημα», να βυσσοδομεί, να συκοφαντεί, να λερώνει την έννοια του σοσιαλισμού. Φτάσαμε στο σημείο, μετά από την αρχική φάση του «σοσιαλισμού» των «νέων τζακιών», να προσδένεται η Ελλάδα – στο όνομα του… σοσιαλισμού – στα ΔΝΤ, να καμώνεται το «σοσιαλισμό» η βρωμιά του «όλοι μαζί τα φάγαμε» και να κλίνεται σε όλες τις πτώσεις ο όρος «σοσιαλισμός» από τα χείλη μιας από τις πιο ρυπαρές ομάδες μιζαδόρων που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Τώρα ήρθε η ώρα της «Αριστεράς». Κατ’ αρχάς δικαίωμα του καθενός η ετερότητα και ο ατομικός αυτοπροσδιορισμός. Αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Μπορεί παντού στον κόσμο να επιδιώκεται η έννοια της «Αριστεράς» να κοντύνει στα όρια του καπιταλιστικού συστήματος. Μπορεί να εμφανίζεται σαν «Αριστερός» τη μια ο Ντ’ Αλέμα και ο Μπλερ και την άλλη ο Σρέντερ μέχρι ο… Ομπάμα. Μπορεί να θέλουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης οι θιασώτες του «τέλους της Ιστορίας» να παρουσιάσουν την «Αριστερά» ως μια… γεωγραφική εκδοχή που βάζει τα ρούχα της αλλιώς για να διαχειριστεί το καθεστώς της γύμνιας και της εκμετάλλευσης. Αλλά – και σε αυτόν τον τόπο το γνωρίζουμε πολύ καλά λόγω της τεράστιας πολιτικής και ιστορικής παρακαταθήκης – η Αριστερά δεν είναι γεωγραφία. Είναι πολιτική ουσία. Αριστερά - εκείνη που έχει ανάγκη ο λαός – δεν ήταν ποτέ εκείνη που υπηρέτησε ή διαχειρίστηκε το σύστημα. Ήταν, είναι και θα είναι ο χώρος που έχει προοπτική την απελευθέρωση από το ζυγό της εκμετάλλευσης. Που δεν βαδίζει με πυξίδα το «άλλα λέω, άλλα εννοώ, άλλα πιστεύω κι άλλα κάνω». Η Αριστερά δεν είναι το ρεσιτάλ της αμφισημίας και της επικοινωνιακής φούσκας, δεν είναι φτιαγμένη για να κάνει – για παράδειγμα - επιτροπές λογιστικού ελέγχου του χρέους την ίδια ώρα που «αριστεροί» υπουργοί ανακοινώνουν ότι η Ελλάδα θα πληρώνει το παράνομο χρέος στο διηνεκές! Εν ολίγοις, η Αριστερά, επειδή η ταξική της τοποθέτηση είναι σαφής, ποτέ δεν ήταν «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ». Η Αριστερά θα είναι πάντα η δύναμη της ρήξης και της ανατροπής του άδικου και όχι των διευθετήσεων μαζί του. Κι αλίμονο αν επιτρέψουν οι Αριστεροί να καταγραφεί στη συνείδηση του λαού ότι η Αριστερά είναι «μία από τα ίδια». Για την περίπτωση που τα πράγματα οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι ορισμένοι επικαλούνται την «Αριστερά» για να κάνουν – τελικά – μια από τα ίδια, απαιτείται να παρθούν μέτρα από τώρα. Και το πρώτο και βασικό μέτρο είναι η υπεράσπιση αρχών και θέσεων. Χωρίς εκπτώσεις και χωρίς καμία ανοχή σε «εξυπνακισμούς». *** Αφορμή για τις παραπάνω παρατηρήσεις – που αν χρειαστεί θα επανέλθουμε αναλυτικότερα – είναι μια συζήτηση που άνοιξε και συνεχίζεται με αφορμή τις τοποθετήσεις του υπουργού κ.Πανούση. Εκ προοιμίου δηλώνουμε ότι δεν ξέρουμε αν υπάρχει «Αριστερά του τίποτα», όπως λέει ο υπουργός κ. Γιάννης Πανούσης, ούτε τι πραγματικά εννοεί με αυτό τον όρο που έτυχε ευμενούς αποδοχής από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Δεν ξέρουμε, επίσης, αν υπάρχει και η «Αριστερά του κατιτίς» εκτός από την «Αριστερά του τίποτα». Αυτά ας τα βρούνε μεταξύ τους οι υπουργοί της κυβέρνησης. Είμαστε, όμως, απολύτως βέβαιοι ότι στην ιστορία του εργατικού κινήματος υπήρχε ανέκαθεν και συνεχίζει να υπάρχει η «Αριστερά του δήθεν»… Ορισμένα παραδείγματα: Πρώτον: Δυο μέρες μετά τα λεχθέντα του κ.Πανούση, ο οποίος χλεύασε τις θεωρίες περί «αριστερής Αστυνομίας», η Αστυνομία της οποίας προΐσταται πολιτικά – αυτή δηλαδή που κατά τον υπουργό της κυβέρνησης της Αριστεράς δεν είναι ούτε «Αριστερή» ούτε «Δεξιά» – εμφανίστηκε στις Σκουριές. Και τι έκανε; Επιτέθηκε με χημικά και δακρυγόνα στους… κατοίκους. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η «Αριστερά του δήθεν», ή άλλως πως «η δήθεν Αριστερά», είναι τόσο «Αριστερά» ώστε με την ίδια ευκολία που πριν τις εκλογές κατηγορούσε (και σωστά) αυτούς που έκαναν πλάτες με ΜΑΤ και εισαγγελείς στους ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες στις Σκουριές, τώρα με την ίδια ευκολία συνεχίζει να κάνει πλάτες στους ίδιους κεφαλαιοκράτες και να επιβάλλει την «τάξη» εναντίον των κατοίκων με την μια και μόνη Αστυνομία που υπάρχει: Την Αστυνομία του συστήματος. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Το συμπέρασμα είναι ότι εφόσον η «Αριστερά» δεν έχει καμία σχέση με την κοινωνική απελευθέρωση, εφόσον υπάρχει απλώς για να προσθέτει μερικούς κόκκους συμπάθειας στο σύστημα του κοινωνικού δαρβινισμού, εφόσον «Αριστερός» είναι κι εκείνος που υπηρετεί σαν αιώνιο και αμετάβλητο το σύστημα των κεφαλαιοκρατών, τότε ναι: Για αυτή την «Αριστερά» - την «δήθεν» - η Αστυνομία δεν έχει ούτε πολιτικό, ούτε ιδεολογικό, ούτε κοινωνικό πρόσημο. Για αυτή την «Αριστερά» - την «δήθεν» - που ποζάρει σαν ο καλύτερος διαχειριστής του συστήματος των κεφαλαιοκρατών, το μοναδικό αναγνωρισμένο πρόσημο και της Αστυνομίας, και του Στρατού και της Δικαιοσύνης και κάθε λογής εξουσίας και μηχανισμού εξουσίας σε αυτό το σύστημα είναι… η «ουδετερότητα». Αλλά πόσο «ουδέτερη», τάχα, είναι η άσκηση της λεγόμενης νόμιμης βίας από ένα σύστημα που έχει ως υπέρτατο νόμο του την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση; Απλό: Η άσκηση αυτής της λεγόμενης νόμιμης βίας είναι τόσο «ουδέτερη», όσο… «αριστερός» μπορεί να είναι κι εκείνος που επικαλείται την «ουδετερότητά της»… Δεύτερον: Ο φίλτατος κ.Πανούσης το «χόντρυνε» λίγο και με τον στερεότυπο λόγο που συνηθίζεται από εκείνους που ό,τι και να κάνουν το παίζουν «αριστεροί» - δικαίωμά τους βέβαια – ζήτησε «ν' αφήσουμε στην μπάντα τα πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης, τα οποία συνήθως εκδίδουν άνθρωποι “χωρίς πρόσωπο”». Εμείς λοιπόν – με το πρόσωπό μας – θέλουμε να ρωτήσουμε: Όταν το ίδιο πρόσωπο που τώρα «σκίζει Μνημόνια» συμμετέχοντας στην κυβέρνηση Τσίπρα, είναι το ίδιο πρόσωπο που ως στέλεχος της ΔΗΜΑΡ στην τρικομματική υπό τον Σαμαρά ψήφιζε και εφάρμοζε Μνημόνια, τίθεται ζήτημα «αριστεροφροσύνης»;… Και τότε «αριστερός» και τώρα «αριστερός», ο κ.Πανούσης;
Απαντάμε: Κανένα θέμα «αριστεροφροσύνης» δεν τίθεται για το πρόσωπο του κ.Πανούση. Γιατί το θέμα δεν είναι προσωπικό. Είναι πολιτικό. Και αφορά την «δήθεν Αριστερά». Εν συνόλω.


email: mpog@enikos.gr


ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ