Translate

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

H ΕΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΕΡKΥΡΑ






Ανακοίνωση της Τομεακής Επιτροπής του ΚΚΕ Κέρκυρας για την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση στο νησί των Φαιάκων.

Αναλυτικά αναφέρει:

«...ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό, καλύβα με καλύβα, σπίτι με σπίτι, πρέπει να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα... Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό». 31 /10/ 1940, Ν. Ζαχαριάδης, Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ. Με αυτά τα λόγια το ΚΚΕ σάλπισε το σύνθημα της αντίστασης στην ιταλική εισβολή το 1940. Ο ελληνικός λαός ανταποκρίθηκε. Μετά την εισβολή του γερμανικού φασιστικού στρατού και την κατάκτηση της Ελλάδας έγραψε τις πιο ηρωικές σελίδες της ιστορίας μας. Δημιούργησε το ΕΑΜ, το στρατό του, τον ΕΛΑΣ, την οργάνωση της νεολαίας, την ΕΠΟΝ. Μάθε την αλήθεια! Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αντιθέσεων μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, των σφαιρών επιρροής και των πρώτων υλών. Η ηττημένη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου Γερμανία επιζητούσε τη ρεβάνς, ενώ οι Ιταλία και Ιαπωνία ζητούσαν «κάτι παραπάνω». Στόχος της ναζιστικής Γερμανίας ήταν η Σοβιετική Ένωση, επιδίωξη και των άλλων καπιταλιστικών κρατών. Στον καπιταλισμό οι οικονομικές κρίσεις οδηγούν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους για να ξεπεραστεί η κρίση σε όφελος των καπιταλιστών. Με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καταστράφηκαν τεράστιες παραγωγικές δυνάμεις, αυτό οδήγησε σε μία θυελλώδη καπιταλιστική ανάπτυξη στη συνέχεια. Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου Ο πόλεμος βρήκε την Ελλάδα υπό τη φασιστική δικτατορία του Ι. Μεταξά που είχε επιβληθεί την 4η Αυγούστου του '36. Η δικτατορία ήταν επιλογή της αστικής τάξης, ενίσχυσε ακόμα παραπέρα την πλουτοκρατία, εξαθλίωσε το λαό, τσάκισε το εργατικό - λαϊκό κίνημα, χτυπώντας πρώτα απ' όλα το ΚΚΕ. Το «ΟΧΙ» Το «όχι» του Μεταξά στους Ιταλούς είχε να κάνει με τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που τότε συνδεόταν με τη Βρετανία. Δεν είχε σχέση με το πραγματικό, ενθουσιώδες «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού. Ο στρατός βρέθηκε απροετοίμαστος, με τεράστιες ελλείψεις σε πολεμοφόδια, πολεμικά μέσα απαρχαιωμένα, χωρίς οχυρωματικά έργα. Ο λαός, οι απλοί φαντάροι, τίμιοι αξιωματικοί του στρατού -κόντρα στα σχέδια της Δικτατορίας - πολέμησαν με ηρωισμό και πέταξαν τους Ιταλούς έξω απ' τα ελληνικά εδάφη. Όταν όμως τον Απρίλη του '41 επιτέθηκε η ναζιστική Γερμανία, δόθηκε η εντολή για συνθηκολόγηση άνευ όρων, ενώ ακόμα πολεμούσαν. Έτσι βρεθήκαμε υπό την κατοχή των Γερμανών, Ιταλών και Βούλγαρων φασιστών. Το ΚΚΕ οργανώνει την Αντίσταση Ο πόλεμος βρήκε το ΚΚΕ στην παρανομία, με χιλιάδες στελέχη και μέλη του στα μπουντρούμια, στις εξορίες. Όλοι οι έγκλειστοι ζήτησαν να σταλούν στην πρώτη γραμμή. Η δικτατορία όχι μόνο απέρριψε όλα τα αιτήματα, αλλά και τους παρέδωσε στους κατακτητές. Όσοι δεν είχαν συλληφθεί πήραν μέρος παλικαρίσια στον πόλεμο. Ξεχωριστός ήταν ο ρόλος των Κομματικών Στρατιωτικών Οργανώσεων της 8ης Μεραρχίας Ηπείρου και της 9ης Μεραρχίας Δυτ. Μακεδονίας. Με το γράμμα του Γ. Γ. του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, δίνεται σάλπισμα αντίστασης. Οι κομμουνιστές δραπετεύουν και με όσους βρίσκονται στην παρανομία οργανώνουν αντίσταση. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργείται τον Αύγουστο του 1941 το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ) και στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 το θρυλικό ΕΑΜ, όπου συσπειρώθηκε η συντριπτική πλειοψηφία του λαού: εργάτες, φτωχοί αγρότες, νεολαία. Στις 16 Φεβρουαρίου 1942 δημιουργήθηκε το ένοπλο τμήμα του, ο ΕΛΑΣ, με καπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη. Στις 23 Φεβρουαρίου 1943 ιδρύθηκε η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, η ΕΠΟΝ. Με την απεργία, τα συλλαλητήρια, το σαμποτάζ και το όπλο στο χέρι, με την πένα και το «χωνί», οι Εαμίτες και οι Ελασίτες έδωσαν τη μάχη, απελευθερώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας, σώζοντας το λαό από την πείνα, δημιουργώντας στις απελευθερωμένες περιοχές την Αυτοδιοίκηση, τις Συνελεύσεις, τη Λαϊκή Δικαιοσύνη και τη Λαϊκή Παιδεία. Για πρώτη φορά ψήφισαν οι γυναίκες και οι νέοι από 18 χρονών. Στα χρόνια της Κατοχής και μετά, το ΚΚΕ έγινε εμπνευστής, καθοδηγητής, νους και ψυχή του λαϊκού αγώνα. Χιλιάδες απ' τα παιδιά του έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση από τους ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές. Όρκος ΕΛΑΣίτη: «Ορκίζομαι ότι θα αγωνιστώ έως την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για την πλήρη απελευθέρωση, ακεραιότητα και ανεξαρτησία της πατρίδας. Για την περιφρούρηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και την αποκατάσταση και κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του». Η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση στην Κέρκυρα Μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ και οι Κερκυραίοι έδωσαν με αυτοθυσία τον αγώνα για ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, για ένα κόσμο απαλλαγμένο από δυνάστες και εκμεταλλευτές. Παρά την τρομοκρατική δράση των προδοτών και των συνεργατών του κατακτητή, την προσπάθεια εκφασισμού της εκπαίδευσης κατά την περίοδο της Ιταλικής κατοχής και τις εκτοπίσεις αγωνιστών, ο κερκυραϊκός λαός οργανώνεται και αντιστέκεται. Οι Ιταλικές δυνάμεις κατοχής δημιούργησαν στο Λαζαρέτο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ελλήνων πατριωτών της Αντίστασης. Το Πρωτοκύριακο του Νοεμβρίου του 1941, τα μαθητικά νιάτα της Κέρκυρας κάνουν την πρώτη αντιστασιακή-αντιναζιστική εκδήλωση στην Ευρώπη. Μετά το τέλος της καθιερωμένης λιτανείας του Πρωτοκύριακου, οι μαθητές ξεκινούν από την πλατεία της Ιονικής Τράπεζας και καταλήγουν στο Πεντοφάναρο, για να επιστρέψουν στο 2ο Γυμνάσιο, τραγουδώντας πατριωτικά τραγούδια και τον Εθνικό Ύμνο. Ένας μαθητής σήκωσε την ελληνική σημαία. Φτάνουν στο 2ο Γυμνάσιο κατεβάζουν και κουρελιάζουν την ιταλική σημαία. Οι καραμπινιέροι επιτίθενται, αλλά η παρέμβαση του καθηγητή τους Ν. Καστάνια (αργότερα μέλος του Ε.Α.Μ. Κέρκυρας), και του κερκυραϊκού λαού σώζει τους μαθητές. Οργανώσεις του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ υπήρχαν σ’ όλο το νησί. Στον Βορρά η επιρροή του ΕΑΜ έφτανε στο 90% των κατοίκων και δρούσε ένας λόχος ΕΛΑΣ και ένας λόχος εφεδρικού ΕΛΑΣ. Στην Μέση-πόλη η επιρροή του ΕΑΜ ήταν 70% των κατοίκων, δρούσε ένας λόχος εφεδρικού ΕΛΑΣ και κυκλοφορούσαν παράνομα οι εφημερίδες «Απελευθέρωση», «Φωνή Λαού», «Καθημερινά Νέα», «Νέα Γενιά». Στο Νότο η επιρροή του ΕΑΜ έφτανε στο 80%, κυκλοφορούσε η εφημερίδα «Κόκκινη Λευκίμη» και δρούσαν ένας λόχος του ΕΛΑΣ και ένας λόχος του εφεδρικού ΕΛΑΣ. . Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση συσσιτίων και την επιβίωση του λαού την περίοδο της κατοχής έπαιξε το ΕΑΜ και η Εθνική Αλληλεγγύη. Κορυφαία αντιστασιακή πράξη ήταν η φυγάδευση Αμερικανών αεροπόρων που έκαναν αναγκαστική προσγείωση το 1943 στη Λευκίμμη και τους φυγάδευσε το ΕΑΜ σώζοντας τους από τους Ναζί. Πως σώθηκε το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής και το Λιμάνι. Τον Οχτώβρη του 1944 το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας είναι ήδη ελεύθερο υπό τον έλεγχο του ΕΑΜ-ΕΛΑ.Σ, ενώ οι συγκρούσεις με τους Γερμανούς συνεχίζονται. Οι Γερμανοί που έχουν μείνει στην Κέρκυρα ήταν μόλις 50 και είχαν παγιδεύσει το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής στην Κοντραφόσσα, την προβλήτα του Λιμεναρχείου, το λιμάνι, και όλο το μήκος της Αρσενίου. Τη νύχτα της 8ης Οχτώβρη 1944, η Κομματική Οργάνωση Κέρκυρας του ΚΚΕ φρόντισε για το κόψιμο των καλωδιώσεων και έσωσε από την καταστροφή το μεγαλύτερο μέρος του λιμανιού και το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής. Έγιναν επαφές με γερμανούς στρατιώτες με ευθύνη του Χρήστου Βουνιώτη, καπετάνιου του ΕΛΑΣ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την επιχείρηση. Το κόψιμο των συνδέσεων του λιμανιού έγινε από δύο Πολωνούς στρατιώτες της Βέρμαχτ. Τους εντόπισαν όμως οι γκεσταπίτες όταν τελείωναν, κοντά στο Μαντούκι και τους εκτέλεσαν. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος αντάρτες της διμοιρίας του μόνιμου ΕΛΑΣ και άλλοι αγωνιστές. Στην Ηλεκτρική δούλευαν δύο Γερμανοί της μονάδας 999 (είχε αντιφασίστες πρώην φυλακισμένους, επιστρατευμένους σε βοηθητικές υπηρεσίες στα μετόπισθεν).
Αφού έκοψαν τις υπονομεύσεις, οι αντάρτες τους έκρυψαν στα γραφεία της Ηλεκτρικής στους Καλντελάκουες και ο ΕΛΑΣ τους παρέδωσε στη συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή που έφτασε στην Κέρκυρα. Έτσι σώθηκε το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής και το Λιμάνι στην Κέρκυρα.

Διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε, συνεχίζουμε!
Όταν ένας λαός είναι οργανωμένος και αποφασισμένος να παλέψει τότε γίνεται παντοδύναμος, αήττητος, γίγαντας! Ο αντίπαλος, οι ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτές, είναι ισχυροί αλλά όχι ανίκητοι! Τι θα είχε γίνει αν τότε είχε επικρατήσει η λογική της ατομικής λύσης, ότι τίποτα δεν αλλάζει, ότι οι δυσκολίες είναι αξεπέραστες. Η αστική τάξη και η εργατική τάξη, ο λαός, είναι δύο «κόσμοι» σε διαρκή σύγκρουση. Ποτέ δεν είχαν και δε θα έχουν κοινά συμφέροντα. Οι καπιταλιστές θέλουν μια «πατρίδα» που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία τους και το ξεζούμισμα των εργατών. Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους έχουν ανάγκη από μια πατρίδα λεύτερη από ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές. Γι' αυτό ο μόνος γνήσιος, αληθινός πατριωτισμός είναι ο αγώνας για να πάρει ο λαός τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του με τη δική του εξουσία και όχι οι θυσίες για να σωθούν οι καπιταλιστές και οι συμμαχίες τους, όπως σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους, δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη στους καπιταλιστές και τους πολιτικούς τους, στις κυβερνήσεις τους που καλούν στην υποταγή του «ρεαλισμού» και κάνουν τα πάντα για να παραμείνει το σύστημα της εκμετάλλευσης.
Μόνο από το δικό τους οργανωμένο αγώνα και ξεσηκωμό μπορούν να περιμένουν αποτέλεσμα.

Οι θυσίες στην πάλη, ο μαζικός λαϊκός ηρωισμός θα φέρουν αποτέλεσμα:
μια καλύτερη ζωή. Για να κάνει ο λαός κουμάντο στον πλούτο που παράγει.
Χωρίς μονοπώλια και εκμεταλλευτές, με τη δική του λαϊκή εξουσία.
Και τότε και σήμερα το ΚΚΕ πρωτοστατεί, εμπνέει και οργανώνει την Αντίσταση και τη Λαϊκή Αντεπίθεση.


http://www.corfupress.com/v3/politiki/34491-τε-κκε-η-εαμική-εθνική-αντίσταση-στην-κέρκυρα

KollektivA - Bandiera rossa I Αντιφασιστική Συναυλία Σύνταγμα 25/9/2013 ...

28-10-2013 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Δ. ΤΖΑΒΑΡΑ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ...

28-10-2013 Η Χ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΤ1 (+playlist)

ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΓΙΑ 28η ΟΚΤΩΒΡΗ


ΚΚΕ Κέρκυρας για το "ΟΧΙ" του ελληνικού λαού.






ΚΚΕ Κέρκυρας:
Το ΟΧΙ του ελληνικού λαού το 1940 στο φασισμό - ναζισμό, καθώς και η μετέπειτα μαζική ηρωική πάλη του ενάντια στον κατακτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, εμπνέει και διδάσκει σήμερα τους εργαζόμενους, τη νεολαία, για να πουν το δικό τους ΟΧΙ στις πολιτικές εξαθλίωσης που του επιβάλλουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Να πουν το δικό τους ΟΧΙ στις πολιτικές που εμπλέκουν την Ελλάδα σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, όπως αυτούς που προετοιμάζουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ σε βάρος λαών και χωρών. Όπως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν το αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης της δεκαετίας του ’30 και των αντιθέσεων μεταξύ των τότε ιμπεριαλιστικών χωρών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, έτσι και σήμερα η καπιταλιστική κρίση και η επιδίωξη των πολιτικών εκπροσώπων των μονοπωλίων να ξεπεραστεί προς όφελος του κεφαλαίου, οδηγούν στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και στην όξυνση των ανταγωνισμών για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών. Οδηγούν σε μεγάλους κινδύνους ιμπεριαλιστικού πολέμου. Γι’ αυτό και ο λαός πρέπει να χαράξει το δικό του δρόμο, να οικοδομήσει τη δική του Λαϊκή Συμμαχία απέναντι στις επιδιώξεις της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Είναι επιτακτική ανάγκη ο λαός να εμπιστευτεί τη δύναμή του. Να απορρίψει τα ψέματα, τα τρομοκρατικά διλήμματα και τις αυταπάτες που καλλιεργούν κόμματα και μηχανισμοί που υπηρετούν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, το οποίο βρίσκεται σε κρίση. Οι θυσίες του αγώνα αξίζουν και μπορούν να πιάσουν τόπο όταν στρέφονται ενάντια στην πολιτική που διαμορφώνει η αστική τάξη και τα κόμματά της με βάση τα συμφέροντά της. Το ΚΚΕ σάλπισε από την πρώτη στιγμή την αντίσταση απέναντι στον εισβολέα. Με το ιστορικό του γράμμα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδης, από τη φυλακή, κάλεσε τον ελληνικό λαό να δώσει όλες του τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα, τονίζοντας ότι «έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό». Οι φυλακισμένοι κομμουνιστές της Ακροναυπλίας από την πρώτη στιγμή ζήτησαν να αποφυλακιστούν για να πολεμήσουν στο μέτωπο, κάτι το οποίο αρνήθηκε η μεταξική δικτατορία, η οποία στη συνέχεια τους παρέδωσε στους Γερμανούς κατακτητές. Το ΚΚΕ καθ’ όλη τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής αποτέλεσε το βασικό εμπνευστή, καθοδηγητή και αιμοδότη της ΕΑΜικής Αντίστασης. Έδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του. Παρά το γεγονός ότι αυτός ο αγώνας δεν κατάφερε να φτάσει μέχρι την ανατροπή της εκμεταλλευτικής εξουσίας και του συστήματός της, που γεννά φτώχεια και πολέμους, η ΕΑΜική Αντίσταση και στη συνέχεια η πάλη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας προσφέρουν παραδείγματα αξεπέραστου λαϊκού ηρωισμού, διδάγματα για τη λαϊκή πάλη σήμερα και αύριο. Σήμερα, που η ΕΕ και τα αστικά κόμματα προσπαθούν να κρύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Που αποκρύβουν την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ανάμεσα στις τότε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τον στόχο τους για την συντριβή του πρώτου εργατικού – λαϊκού κράτους στον κόσμο. Που κρύβουν την τεράστια προσφορά της Σοβιετικής Ένωσης και του σοβιετικού λαού, του Κόκκινου Στρατού στη συντριβή του φασισμού. Που εξισώνουν το φασισμό με τον κομμουνισμό ταυτίζοντας την εγκληματική δράση ναζιστικών μορφωμάτων, όπως η Χρυσή Αυγή, με την πάλη του εργατικού λαϊκού κινήματος. Είναι ανάγκη το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, οι μαζικοί φορείς, οι εκπαιδευτικοί, αλλά και κάθε τίμιος άνθρωπος, να πρωτοστατήσουν στους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, τις σχολές, τις γειτονιές για να μάθουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία όλη την αλήθεια για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το φασισμό, την ηρωική πάλη του λαού. Να μην περάσει η παραχάραξη και η διαστρέβλωση της ιστορίας των λαών που επιχειρεί η ΕΕ. Η ιστορία, αλλά και η σύγχρονη εμπειρία διδάσκουν ότι ο ναζισμός και όλα τα αντιδραστικά μορφώματα είναι γνήσια παιδιά του σύγχρονου καπιταλισμού. Γεννιούνται από τα σαπισμένα σπλάχνα του και τους μηχανισμούς του, αναπτύσσονται με τη στήριξη και την ανοχή του συστήματος, από τον αντικομμουνισμό, τη συκοφάντηση της ταξικής πάλης. Αυτό αποδεικνύει η διαμόρφωση και η κυριαρχία του ναζισμού στην περιβόητη «δημοκρατία της Βαϊμάρης» στη Γερμανία του μεσοπολέμου.
Αυτό αποδεικνύει και η δικτατορία των Μεταξά – Γλίξμπουργκ που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την αστική τάξη και τους Εγγλέζους, με τη βοήθεια των αστικών κομμάτων που έδωσαν ψήφο ανοχής και υποστήριξης στην κυβέρνηση Μεταξά.
Η ιστορική γνώση αποτελεί ισχυρό όπλο του λαού για να αποκρούσει αντιδραστικά ιδεολογήματα και παγίδες, για να βαδίσει αποτελεσματικά και νικηφόρα στο δρόμο της λαϊκής συμμαχίας, για να ανήκει ο πλούτος στους εργαζόμενους και στο λαό, για να αναπτυχθεί η χώρα χωρίς ιμπεριαλιστικά δεσμά, αποδεσμευμένη από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με έπαθλο την ευημερία του λαού και τη σοσιαλιστική κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους και φτώχεια.

Πηγή: Corfu Press.

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΤΙΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ...




Μάνος Λοΐζος: Ρομαντικός και επαναστάτης.






Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Μάνος Λοϊζος, με αφορμή λοιπόν αυτή την επέτειο δημοσιεύουμε εκ νέου το σπουδαίο αυτό αφιέρωμα που έχει κάνει πρόσφατα η Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό και βρήκαμε από το tvxs.gr πριν από ένα μήνα και κάτι, όταν ήταν η επέτειος του θανάτου του.



Μάνος Λοΐζος: Ρομαντικός και επαναστάτης.

Μάνος Λοΐζος: Ρομαντικός και επαναστάτης

September 17th, 2013 | Author: Κίνηση "Απελάστε το Ρατσισμό"

Μουσικός, συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής, μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Στις 17 Σεπτέμβρη του 1982, έφυγε από τη ζωή ο Μάνος Λοΐζος.

Μέλος του ΚΚΕ, αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Τα τραγούδια του λιτά και έντεχνα, συνδέθηκαν άμεσα με τις λαϊκές μάζες. Πολιτικά στρατευμένος καλλιτέχνης στα χρόνια της Χούντας και της μεταπολίτευσης, ακολούθησε την ποιότητα στο ελληνικό τραγούδι που χάραξαν ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις. Συνεργάστηκε με τους στιχουργούς, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Φώντα Λάδη και Γιάννη Νεγρεπόντη, καθώς και με τους ερμηνευτές, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γιάννη Καλαντζή, Δήμητρα Γαλάνη κ.ά. Τελευταίος δίσκος του ήταν τα «Γράμματα στην Αγαπημένη», σε στίχους του Τούρκου ποιητή, Ναζίμ Χικμέτ, με απόδοση στα ελληνικά του Γιάννη Ρίτσου. To 2007 χαρακτηρίστηκε από το μουσικό χώρο ως έτος Μάνου Λοΐζου, σε ένδειξη τιμής για τα 70 χρόνια από τη γέννησή του και τα 25 χρόνια από το θάνατο του. Έχει πει: Όταν έχω κέφια, είμαι σε θέση να μελοποιήσω ακόμα και τον τηλεφωνικό κατάλογο… Η ζωή του 22 Οκτωβρίου 1937: Ο Μάνος Λοΐζος γεννιέται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Είναι το μοναδικό παιδί του Ανδρέα Λοΐζου, παντοπώλη που έχει φτάσει εκεί το 1924 από τους Αγίους Βαβατσινιάς (ένα χωριό της Λάρνακας της Κύπρου), και της Δέσποινας Μανάκη, κόρης γεωπόνου από τη Ρόδο. 1951-1952: Όντας μαθητής του Αβερώφειου Γυμνασίου της Αλεξάνδρειας, έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική. Εγγράφεται σε τοπικό Ωδείο. Αρχίζει να μαθαίνει βιολί αλλά καταλήγει στην κιθάρα… 1954: Με συνομήλικους φίλους φτιάχνουν μια μικρή κομπανία που παίζει σε φιλικές και οικογενειακές εκδηλώσεις. Ο πατέρας του τού αγοράζει το πρώτο του πιάνο. 1955: Παίρνοντας το απολυτήριο του Αβερώφειου Γυμνασίου, έρχεται για ανώτερες σπουδές στην Αθήνα. Με τέσσερις φίλους από την Αλεξάνδρεια συγκατοικούν στο Κολωνάκι. Εγγράφεται στη Φαρμακευτική Σχολή. 1956: Εγκαταλείπει την Φαρμακευτική και μπαίνει στην Ανωτάτη Εμπορική. 1957: Οι ιδιόμορφες συνθήκες που διαμορφώνονται στην Αίγυπτο με την κατάληψη της εξουσίας από τον Νάσερ επιβάλλουν τη μόνιμη πια εγκατάστασή του στην Αθήνα. Αρχικά μένει στην Κυψέλη. 1958: Συντροφιά με το φίλο του, επίσης φοιτητή τότε, Φώτη Κωνσταντινίδη, μετακομίζει στη Νέα Σμύρνη. Εκεί αρχίζει να ανακαλύπτει τόσο την Μαρξιστική ιδεολογία όσο και το νέο μουσικό κίνημα που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται με τις πρώτες “παρεμβάσεις” του Μάνου Χατζιδάκι και την ευρύτερη αναγνώριση του ρεμπέτικου. 1960-1961: Παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει την Ανωτάτη Εμπορική. Για να επιβιώσει κάνει διάφορες δουλειές, από γκαρσόνι σε ταβέρνα της Κω μέχρι γραφίστας σε διαφημιστικό γραφείο της πλατείας Κάνιγγος ή διακοσμητής. Φοιτά για λίγο στη Σχολή Βακαλό, αρχίζει να συνθέτει πιο εντατικά και βρίσκεται σε στενή επαφή με τους φοιτητικούς πολιτιστικούς μουσικούς κύκλους της Αριστεράς της εποχής. Στις 30 Δεκεμβρίου 1961 μια ομάδα 83 νέων -Φίλοι της Μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη- θα στείλουν στον Τύπο επιστολή διαμαρτυρίας “δια την άδικον και αντιπνευματικήν στάσιν των Ραδιοφωνικών μας Σταθμών, έναντι των τραγουδιών του, δια του αποκλεισμού από τας εκπομπάς των”. Το όνομα Μανώλης Λοΐζου είναι το δεύτερο στη σειρά. 1962: Μέσω μιας κοινής φίλης, έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα κι εκείνος μεσολαβεί στην εταιρία Philips, έτσι ώστε να ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι. Είναι το “Τραγούδι του δρόμου”, ελληνική απόδοση του Νίκου Γκάτσου από ένα ποίημα του Lorca. Τους στίχους έχει “ανακαλύψει” δημοσιευμένους στο περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης. Τραγουδά ο Γιώργος Μούτσιος. Γίνεται ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής (Σ.Φ.Ε.Μ.) που δημιουργείται τον Απρίλιο με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και την προβολή νέων δημιουργών. Στις τάξεις του συλλόγου θα βρεθούν πολύ γρήγορα ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου και πολλοί άλλοι. Αναλαμβάνει τη διεύθυνση της χορωδίας του Σ.Φ.Ε.Μ. και με αυτή συμμετέχει το καλοκαίρι στις παραστάσεις της μουσικής επιθεώρησης του Μίκη Θεοδωράκη “Όμορφη Πόλη” που ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Πάρκ. 1963: Στις 11 Μαρτίου δίνουν από κοινού με το Χρήστο Λεοντή την πρώτη τους συναυλία στο θέατρο Ακροπόλ. Τα έσοδα της συναυλίας διατίθενται για το Δ΄ Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Τη συναυλία προλογίζει ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας τα καλύτερα λόγια για τους πρωταγωνιστές της. Μάλιστα, τους κάνει… δώρο μια πέτρα που κάποιος εκτόξευσε εναντίον του τον Οκτώβριο του 1961 κατά τη διάρκεια συναυλίας στη Νάουσα. Το καλοκαίρι παίζει κάποια από τα πρώτα του τραγούδια στο πλαίσιο της μουσικής επιθεώρησης “Μαγική Πόλις” που ανέβηκε στο θέατρο Πάρκ σε μουσική των Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Χατζιδάκι. 1964: Εμφανίζεται στην μπουάτ Στοά, στο Κολωνάκι, με τη Μαρία Φαραντούρη και το Γιώργο Ζωγράφο. Εκεί, κάποιο βράδυ, ένα νεαρό κορίτσι θα του δώσει δυο στίχους που θα παίξουν βασικό ρόλο στην κατοπινή πορεία του. Το κορίτσι είναι η Κωστούλα Μητροπούλου και οι στίχοι προορίζονται για τα τραγούδια “Ο δρόμος” και “Ο στρατιώτης”. 1965: Το Μάρτιο παντρεύεται τη Μάρω Λήμνου, τη μετέπειτα συγγραφέα παιδικών βιβλίων, γνωστή ως Μάρω Λοΐζου. Με τη Μάρω έχουν γνωριστεί τρία χρόνια πριν στα παρασκήνια της “Όμορφης Πόλης”, συνυπάρχουν στο Σ.Φ.Ε.Μ. και έχουν ήδη γράψει μαζί και κάποια τραγούδια. Δύο από αυτά, το “Νύχτα μικρή αρχόντισσα” και το “Φεγγάρι έρημο” τραγουδά σε δίσκο 45 στροφών ο Γιάννης Πουλόπουλος, εγκαινιάζοντας τη μικρή του συνεργασία με την δισκογραφική εταιρία Lyra του Αλέκου Πατσιφά. Θα ακολουθήσουν -με τον Γιάννη Πουλόπουλο πάλι- τα τραγούδια “Καράβια-Αλήτες” (στίχοι του Φώντα Λάδη), “Μικρός ο κόσμος γύρω μου” (στίχοι του Θανάση Χαμπίπη), “Ο δρόμος” με τη Σούλα Μπιρμπίλη (ένα ακόμα μελοποιημένο ποίημα του Lorca με ελληνικούς στίχους του Νίκου Γκάτσου), “H κιθάρα” και η “Πρωτομαγιά” σε στίχους Μάρως Λήμνου. Γνωρίζει τον Γιάννη Νεγρεπόντη και πάνω σε στίχους του γράφει το “Στρατιώτη”, τον “Τρίτο Παγκόσμιο” και αρκετά ακόμα τραγούδια που θα παραμείνουν ανέκδοτα στη δισκογραφία, αλλά θα ακουστούν αρκετά στο πλαίσιο του νεολαιίστικου κινήματος της εποχής. Γράφει μουσική για το έργο του Lorca “Το Σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα” από την Αλέκα Κατσέλη, για τη “Ρέστια” που ανεβάζει η Αλκηστις Γάσπαρη και για το “Ένα Κορίτσι στο Παράθυρο” που ανεβάζει ο Μίμης Φωτόπουλος. Με μουσικές και τραγούδια του γυρίζεται η ταινία “Μπετόβεν και Μπουζούκι” του Ορέστη Λάσκου. Γνωρίζει το Λευτέρη Παπαδόπουλο. 1966: Τον Αύγουστο γεννιέται η κόρη του Μυρσίνη. Κυκλοφορεί από την εταιρία Οdeon, το πρώτο τραγούδι που γράφει πάνω σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου (“Αυτό τ’ αγόρι” με την Αλέκα Μαβίλη) και γνωρίζει επιτυχία. Τα δύο επόμενα τραγούδια που γράφουν μαζί και κυκλοφορούν με ερμηνεύτρια τη Ζωή Φυτούση (“Σαββατόβραδο” και “Πώς τον αγαπώ”) θα περάσουν μάλλον απαρατήρητα. Το Δεκέμβριο, παρουσιάζει για πρώτη φορά σε συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και με τραγουδιστές τη Μαρία Φαραντούρη και το Γιώργο Ζωγράφο, τον κύκλο τραγουδιών “Τα Νέγρικα” που έχει γράψει πάνω σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη. Είναι η πρώτη απόπειρα συνύπαρξης με τους σύγχρονους διεθνείς νεανικούς ρυθμούς και τα ηλεκτρικά όργανα. 1967: Το τραγούδι “Η δουλειά κάνει τους άντρες”, με στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, ακούγεται από την Ελένη Ροδά στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου “Τρούμπα ’67″. Το πραξικόπημα ματαιώνει κάποιες συναυλίες που διοργάνωσε η Πανσπουδαστική και στις οποίες επρόκειτο να παρουσιαστούν τα “Νέγρικα”. Προκειμένου ν’ αποφύγει τη σύλληψη, εγκαταλείπει την Ελλάδα το Σεπτέμβριο και εγκαθίσταται για ένα εξάμηνο στο Λονδίνο. Εκεί για να ζήσει με την οικογένειά του -που φτάνει λίγο αργότερα- παίζει μπουζούκι σε κυπριακές ταβέρνες. 1968: Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ετοιμάζει μαζί με το Λευτέρη Παπαδόπουλο τον πρώτο του μεγάλο δίσκο. Ο “Σταθμός”, που κυκλοφορεί στο τέλος της χρονιάς, εγκαινιάζει την ετικέτα Μinοs για λογαριασμό της δισκογραφικής εταιρίας στην οποία και θα παραμείνει έκτοτε. Παράλληλα, γράφει μουσική και τραγούδια για τις ταινίες του Ντίνου Δημόπουλου “Το Λεβεντόπαιδο” και “Η Νεράιδα και το Παλικάρι”. 1969: Με το Λευτέρη Παπαδόπουλο γράφουν μουσική και τραγούδια για το ανέβασμα του μουσικοθεατρικού έργου του Αλκη Παππά “Γη S.O.S.” από τον Αλέκο Αλεξανδράκη. 1970: Κυκλοφορούν οι “Θαλασσογραφίες”, δεύτερος μεγάλος δίσκος του, πάλι με στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Παράλληλα, ηχογραφεί σκόρπια τραγούδια με τον Στέλιο Καζαντζίδη (“Δε θα ξαναγαπήσω”, “Όταν βλέπετε να κλαίω”) και το Γιάννη Καλατζή (“Παραμυθάκι μου”, “Τα πλεούμενα”). 1971: Γράφει μουσική για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού “Ευδοκία”. Το τραγούδι του “Αχ χελιδόνι μου” ηχογραφείται με το Γιώργο Νταλάρα και παράλληλα ακούγεται από τη Λίτσα Σακελλαρίου στην ταινία του Όμηρου Ευστρατιάδη “Η Ιδιωτική μου Ζωή”, ενώ το “Μάνα δεν φυτέψαμε” ακούγεται από το Γιάννη Πάριο στην ταινία “Πρόκληση”, επίσης του Ό.Ευστρατιάδη. Γράφει μουσική και τραγούδια για την ταινία του Ορέστη Λάσκου “Διακοπές στην Κύπρο”. 1972: Κυκλοφορεί ο τρίτος μεγάλος δίσκος του (“Να ‘Χαμε τι να ‘Χαμε”) σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Με τον Παπαδόπουλο γράφουν παράλληλα και κάποια τραγούδια που δε θα περάσουν από τη λογοκρισία της εποχής (“Ο αρχηγός”, “Θα κλείσω το παράθυρο”), ενώ με δικούς του στίχους γράφει την “Πρώτη Μαΐου”, τον “Τσε” και το “Μέρμηγκα”. Γράφει τραγούδια για την ταινία του Τάκη Βουγιουκλάκη “Η Αλίκη Δικτάτωρ”. Γίνεται ιδρυτικό στέλεχος της ΕΜΣΕ, του συνδικαλιστικού σωματείου των δημιουργών που θα ξεκινήσει με αφορμή την μεγάλη επέκταση της πειρατείας στο χώρο της δισκογραφίας. 1973: Η συνεργασία του με τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου ξεκινάει με ένα τραγούδι που ακούγεται στους τίτλους της ταινίας των Θανάση Ρεντζή και Νίκου Ζερβού “Μαύρο-Ασπρο”: “Βγήκαμε κάποτε στο δρόμο κι ήμασταν δυο”, τραγουδά η Χάρις Αλεξίου. Η μελωδία θα γίνει αργότερα πασίγνωστη με στίχους του ίδιου και με τίτλο “Καλημέρα ήλιε”. Στα πλαίσια των αναζητήσεων του έξω από τις φόρμες του λαϊκού τραγουδιού, αρχίζει τη μελοποίηση ποιημάτων του Ναζίμ Χικμέτ, με ελληνική απόδοση του Γιάννη Ρίτσου. Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου συλλαμβάνεται στο σπίτι του στο Χολαργό και κρατείται δέκα μέρες. 1974: Τον Απρίλιο κυκλοφορεί ο δίσκος “Καλημέρα Ήλιε” με στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου. Μέσα στο ξέφρενο κλίμα της μεταπολίτευσης συμμετέχει σε μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής (με αποκορύφωμα τη συναυλία στο Γήπεδο του Παναθηναϊκού που θα καταγράψει ο Νίκος Κούνδουρος στην ταινία του “Τραγούδια της Φωτιάς”) και, στο τέλος του χρόνου, κυκλοφορεί στο δίσκο “Τα Τραγούδια του Δρόμου”, με όλα εκείνα τα τραγούδια του που είτε είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια είτε δεν τους είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της επταετίας. 1975: Στο τέλος της χρονιάς, εννιά χρόνια μετά την πρώτη τους παρουσίαση σε συναυλίες, κυκλοφορούν για πρώτη φορά στη δισκογραφία τα “Νέγρικα”, με στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη. 1976: Τον Οκτώβριο κυκλοφορούν “Τα Τραγούδια μας”, ένας κύκλος λαϊκών τραγουδιών με στίχους του Φώντα Λάδη που καταγράφουν με άμεσο λόγο το πολιτικό κλίμα της μεταπολίτευσης. Βρίσκουν θέση σε κάθε κοινωνικοπολιτική διεκδίκηση της εποχής αλλά, την ίδια στιγμή, γνωρίζουν και αρκετούς αποκλεισμούς και απαγορεύσεις από το επίσημο κράτος. 1978: Αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΜΣΕ και πρωτοστατεί στη δημιουργία φορέα είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων. Παντρεύεται την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη. 1979: Τον Ιούνιο κυκλοφορεί ο δίσκος “Τα Τραγούδια της Χαρούλας”, με στίχους του Μανώλη Ρασούλη και του Πυθαγόρα, άλμπουμ που σηματοδοτεί την -ύστερα από τόσα χρόνια δημιουργικής πολιτικής στράτευσης- εκ νέου κατεύθυνση του δημιουργού προς ένα “καθημερινό λαϊκό τραγούδι”. 1980: Τον Οκτώβριο κυκλοφορεί ο δίσκος “Για μια Μέρα Ζωής” που είναι και ο τελευταίος του. Μέσα από τραγούδια με στίχους διαφόρων στιχουργών επιχειρεί μια προσέγγιση στον ηλεκτρικό ήχο της εποχής. 1981: Τον Μάιο πραγματοποιεί σειρά συναυλιών στο εξωτερικό (Καναδάς, Η.Π.Α., Αγγλία, Σουηδία). Τον Ιούνιο, μαζί με τον Χρήστο Λεοντή και τον Θάνο Μικρούτσικο, ξεκινούν σειρά κοινών συναυλιών ανά την Ελλάδα. Τον Οκτώβριο θα μπει στο Γενικό Κρατικό με περικαρδίτιδα και νεφρική ανεπάρκεια και, στο τέλος του χρόνου, θα ταξιδέψει στη Μόσχα για ιατρικές εξετάσεις. 1982: Στις 8 Ιουνίου θα χτυπηθεί από εγκεφαλικό επεισόδιο. Θα μείνει ένα μήνα στο νοσοκομείο και στις 16 Αυγούστου θα ταξιδέψει εκ νέου στη Μόσχα, προκειμένου να συνεχίσει τη νοσηλεία του. Στις 7 Σεπτεμβρίου θα υποστεί και δεύτερο εγκεφαλικό, το οποίο θα αποβεί μοιραίο. Δέκα μέρες αργότερα (17 Σεπτεμβρίου) θα φύγει για πάντα…

Πηγη:tvxs.gr

http://www.kar.org.gr/?p=28290