Translate

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Σαν σήμερα... 30 Οκτώβρη - 902.gr






Σαν σήμερα... 30 Οκτώβρη 


1821 Η επανάσταση στη Μακεδονία υπό τον Φιλικό Εμμ. Παπά καταπνίγεται υπό το βάρος των υπέρτερων οθωμανικών δυνάμεων, αλλά και από τη στάση συνθηκολόγησης των Αγιορειτών μοναχών.
1888 Γεννιέται ο τέσσερις φορές ολυμπιονίκης αθλητής του στίβου Κώστας Τσικλητήρας.
1896 Γεννιέται ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης.
1908 Ο Γάλλος σχεδιαστής αεροπλάνων Ανρί Φαρμάν πραγματοποιεί το πρώτο αεροπορικό ταξίδι. Κάλυψε 26,5 χλμ σε μισή ώρα, από την πόλη Μπουί της Γαλλίας έως τη Ρενς.
1910 Πεθαίνει πάμπτωχος και ξεχασμένος σε ένα γηροκομείο της Ζυρίχης ο Ερρίκος Ντινάν. Είχε ιδρύσει το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό και ήταν ο πρώτος που το 1901 είχε τιμηθεί με το Νόμπελ για την ειρήνη. Ο Ε. Ντινάν είχε διαθέσει ολόκληρη την περιουσία του και ολόκληρο το ποσό του βραβείου για τους σκοπούς του Ερυθρού Σταυρού.
1918 Μαζικές ένοπλες εξεγέρσεις των εργαζομένων ξεσπούν στη Βιέννη, όπου συγκροτούνται Σοβιέτ. Ένοπλη εξέγερση πραγματοποιείται και στη Βουδαπέστη.
1927 Σημειώνεται αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας Παύλου Κουντουριώτη.
1930 Απόπειρα πραξικοπήματος παγκαλικών αξιωματικών στη Θεσσαλονίκη εξουδετερώνεται εν τη γενέσει της.
1932 Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται σε μαζική προεκλογική συγκέντρωση του Ενιαίου Μετώπου Εργατών-Αγροτών (ΚΚΕ) στη Λάρισα. Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν και ο βουλευτής του Ενιαίου Μετώπου Α. Κλειδωνάρης.
1938 Ο Ορσον Ουέλες τρομοκρατεί εκατομμύρια Αμερικανούς όταν μεταδίδει στη ραδιοφωνική του εκπομπή την υποτιθέμενη εισβολή Αρειανών στη Γη.
1941 Ξεκινά η ηρωική άμυνα της Σεβαστούπολης, βάση του σοβιετικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας. Παρά τις διπλάσιες δυνάμεις των Ναζί, οι υπερασπιστές της πόλης θα αντέξουν 8 ολόκληρους μήνες σκληρής πολιορκίας και ανελέητων βομβαρδισμών.
1944 Τμήματα της ΧΙης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ απελευθερώνουν την Θεσσαλονίκη.
1945 Πάνω από 150.000 λαού της Θεσσαλονίκης γιορτάζουν την απελευθέρωση της πόλης από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Παρακρατικοί ανοίγουν πυρ κατά των συγκεντρωμένων, δολοφονούν 1 και τραυματίζουν 8.
1957 Οι Βασίλης Μπαρτζιώτας, Δημήτρης Βλαντάς και Γιώργης Βοντίσιος (Γούσιας) διαγράφονται από μέλη του ΚΚΕ, με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος.
1960 Γεννιέται ο Αργεντινός ποδοσφαιριστής Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα Φράνκο, ο οποίος οδήγησε τη χώρα του στη νίκη στον τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1986.
1966 Πεθαίνει ο λογοτέχνης Γιώργος Θεοτοκάς.
1988 Πεθαίνει ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης. Μαζί με άλλους της γενιάς του, άφησε τα πρώτα του γραπτά ίχνη, πάνω στους τοίχους της αδούλωτης πολιτείας, γράφοντας συνθήματα, παλεύοντας μέσα από τις γραμμές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης. Την τετραετία 1948-1952, εξορίστηκε για τις πολιτικές του ιδέες στον Μούδρο, στον Αϊ - Στράτη και τη Μακρόνησο.
«Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω…»
(Από το ποίημα του Τ. Λειβαδίτη «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος»)

902

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

H ΕΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΕΡKΥΡΑ






Ανακοίνωση της Τομεακής Επιτροπής του ΚΚΕ Κέρκυρας για την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση στο νησί των Φαιάκων.

Αναλυτικά αναφέρει:

«...ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό, καλύβα με καλύβα, σπίτι με σπίτι, πρέπει να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα... Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό». 31 /10/ 1940, Ν. Ζαχαριάδης, Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ. Με αυτά τα λόγια το ΚΚΕ σάλπισε το σύνθημα της αντίστασης στην ιταλική εισβολή το 1940. Ο ελληνικός λαός ανταποκρίθηκε. Μετά την εισβολή του γερμανικού φασιστικού στρατού και την κατάκτηση της Ελλάδας έγραψε τις πιο ηρωικές σελίδες της ιστορίας μας. Δημιούργησε το ΕΑΜ, το στρατό του, τον ΕΛΑΣ, την οργάνωση της νεολαίας, την ΕΠΟΝ. Μάθε την αλήθεια! Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αντιθέσεων μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, των σφαιρών επιρροής και των πρώτων υλών. Η ηττημένη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου Γερμανία επιζητούσε τη ρεβάνς, ενώ οι Ιταλία και Ιαπωνία ζητούσαν «κάτι παραπάνω». Στόχος της ναζιστικής Γερμανίας ήταν η Σοβιετική Ένωση, επιδίωξη και των άλλων καπιταλιστικών κρατών. Στον καπιταλισμό οι οικονομικές κρίσεις οδηγούν σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους για να ξεπεραστεί η κρίση σε όφελος των καπιταλιστών. Με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο καταστράφηκαν τεράστιες παραγωγικές δυνάμεις, αυτό οδήγησε σε μία θυελλώδη καπιταλιστική ανάπτυξη στη συνέχεια. Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου Ο πόλεμος βρήκε την Ελλάδα υπό τη φασιστική δικτατορία του Ι. Μεταξά που είχε επιβληθεί την 4η Αυγούστου του '36. Η δικτατορία ήταν επιλογή της αστικής τάξης, ενίσχυσε ακόμα παραπέρα την πλουτοκρατία, εξαθλίωσε το λαό, τσάκισε το εργατικό - λαϊκό κίνημα, χτυπώντας πρώτα απ' όλα το ΚΚΕ. Το «ΟΧΙ» Το «όχι» του Μεταξά στους Ιταλούς είχε να κάνει με τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που τότε συνδεόταν με τη Βρετανία. Δεν είχε σχέση με το πραγματικό, ενθουσιώδες «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού. Ο στρατός βρέθηκε απροετοίμαστος, με τεράστιες ελλείψεις σε πολεμοφόδια, πολεμικά μέσα απαρχαιωμένα, χωρίς οχυρωματικά έργα. Ο λαός, οι απλοί φαντάροι, τίμιοι αξιωματικοί του στρατού -κόντρα στα σχέδια της Δικτατορίας - πολέμησαν με ηρωισμό και πέταξαν τους Ιταλούς έξω απ' τα ελληνικά εδάφη. Όταν όμως τον Απρίλη του '41 επιτέθηκε η ναζιστική Γερμανία, δόθηκε η εντολή για συνθηκολόγηση άνευ όρων, ενώ ακόμα πολεμούσαν. Έτσι βρεθήκαμε υπό την κατοχή των Γερμανών, Ιταλών και Βούλγαρων φασιστών. Το ΚΚΕ οργανώνει την Αντίσταση Ο πόλεμος βρήκε το ΚΚΕ στην παρανομία, με χιλιάδες στελέχη και μέλη του στα μπουντρούμια, στις εξορίες. Όλοι οι έγκλειστοι ζήτησαν να σταλούν στην πρώτη γραμμή. Η δικτατορία όχι μόνο απέρριψε όλα τα αιτήματα, αλλά και τους παρέδωσε στους κατακτητές. Όσοι δεν είχαν συλληφθεί πήραν μέρος παλικαρίσια στον πόλεμο. Ξεχωριστός ήταν ο ρόλος των Κομματικών Στρατιωτικών Οργανώσεων της 8ης Μεραρχίας Ηπείρου και της 9ης Μεραρχίας Δυτ. Μακεδονίας. Με το γράμμα του Γ. Γ. του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, δίνεται σάλπισμα αντίστασης. Οι κομμουνιστές δραπετεύουν και με όσους βρίσκονται στην παρανομία οργανώνουν αντίσταση. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργείται τον Αύγουστο του 1941 το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ) και στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941 το θρυλικό ΕΑΜ, όπου συσπειρώθηκε η συντριπτική πλειοψηφία του λαού: εργάτες, φτωχοί αγρότες, νεολαία. Στις 16 Φεβρουαρίου 1942 δημιουργήθηκε το ένοπλο τμήμα του, ο ΕΛΑΣ, με καπετάνιο τον Άρη Βελουχιώτη. Στις 23 Φεβρουαρίου 1943 ιδρύθηκε η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, η ΕΠΟΝ. Με την απεργία, τα συλλαλητήρια, το σαμποτάζ και το όπλο στο χέρι, με την πένα και το «χωνί», οι Εαμίτες και οι Ελασίτες έδωσαν τη μάχη, απελευθερώνοντας το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας, σώζοντας το λαό από την πείνα, δημιουργώντας στις απελευθερωμένες περιοχές την Αυτοδιοίκηση, τις Συνελεύσεις, τη Λαϊκή Δικαιοσύνη και τη Λαϊκή Παιδεία. Για πρώτη φορά ψήφισαν οι γυναίκες και οι νέοι από 18 χρονών. Στα χρόνια της Κατοχής και μετά, το ΚΚΕ έγινε εμπνευστής, καθοδηγητής, νους και ψυχή του λαϊκού αγώνα. Χιλιάδες απ' τα παιδιά του έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση από τους ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές. Όρκος ΕΛΑΣίτη: «Ορκίζομαι ότι θα αγωνιστώ έως την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για την πλήρη απελευθέρωση, ακεραιότητα και ανεξαρτησία της πατρίδας. Για την περιφρούρηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού και την αποκατάσταση και κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του». Η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση στην Κέρκυρα Μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ και οι Κερκυραίοι έδωσαν με αυτοθυσία τον αγώνα για ελευθερία, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη, για ένα κόσμο απαλλαγμένο από δυνάστες και εκμεταλλευτές. Παρά την τρομοκρατική δράση των προδοτών και των συνεργατών του κατακτητή, την προσπάθεια εκφασισμού της εκπαίδευσης κατά την περίοδο της Ιταλικής κατοχής και τις εκτοπίσεις αγωνιστών, ο κερκυραϊκός λαός οργανώνεται και αντιστέκεται. Οι Ιταλικές δυνάμεις κατοχής δημιούργησαν στο Λαζαρέτο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ελλήνων πατριωτών της Αντίστασης. Το Πρωτοκύριακο του Νοεμβρίου του 1941, τα μαθητικά νιάτα της Κέρκυρας κάνουν την πρώτη αντιστασιακή-αντιναζιστική εκδήλωση στην Ευρώπη. Μετά το τέλος της καθιερωμένης λιτανείας του Πρωτοκύριακου, οι μαθητές ξεκινούν από την πλατεία της Ιονικής Τράπεζας και καταλήγουν στο Πεντοφάναρο, για να επιστρέψουν στο 2ο Γυμνάσιο, τραγουδώντας πατριωτικά τραγούδια και τον Εθνικό Ύμνο. Ένας μαθητής σήκωσε την ελληνική σημαία. Φτάνουν στο 2ο Γυμνάσιο κατεβάζουν και κουρελιάζουν την ιταλική σημαία. Οι καραμπινιέροι επιτίθενται, αλλά η παρέμβαση του καθηγητή τους Ν. Καστάνια (αργότερα μέλος του Ε.Α.Μ. Κέρκυρας), και του κερκυραϊκού λαού σώζει τους μαθητές. Οργανώσεις του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ υπήρχαν σ’ όλο το νησί. Στον Βορρά η επιρροή του ΕΑΜ έφτανε στο 90% των κατοίκων και δρούσε ένας λόχος ΕΛΑΣ και ένας λόχος εφεδρικού ΕΛΑΣ. Στην Μέση-πόλη η επιρροή του ΕΑΜ ήταν 70% των κατοίκων, δρούσε ένας λόχος εφεδρικού ΕΛΑΣ και κυκλοφορούσαν παράνομα οι εφημερίδες «Απελευθέρωση», «Φωνή Λαού», «Καθημερινά Νέα», «Νέα Γενιά». Στο Νότο η επιρροή του ΕΑΜ έφτανε στο 80%, κυκλοφορούσε η εφημερίδα «Κόκκινη Λευκίμη» και δρούσαν ένας λόχος του ΕΛΑΣ και ένας λόχος του εφεδρικού ΕΛΑΣ. . Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση συσσιτίων και την επιβίωση του λαού την περίοδο της κατοχής έπαιξε το ΕΑΜ και η Εθνική Αλληλεγγύη. Κορυφαία αντιστασιακή πράξη ήταν η φυγάδευση Αμερικανών αεροπόρων που έκαναν αναγκαστική προσγείωση το 1943 στη Λευκίμμη και τους φυγάδευσε το ΕΑΜ σώζοντας τους από τους Ναζί. Πως σώθηκε το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής και το Λιμάνι. Τον Οχτώβρη του 1944 το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας είναι ήδη ελεύθερο υπό τον έλεγχο του ΕΑΜ-ΕΛΑ.Σ, ενώ οι συγκρούσεις με τους Γερμανούς συνεχίζονται. Οι Γερμανοί που έχουν μείνει στην Κέρκυρα ήταν μόλις 50 και είχαν παγιδεύσει το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής στην Κοντραφόσσα, την προβλήτα του Λιμεναρχείου, το λιμάνι, και όλο το μήκος της Αρσενίου. Τη νύχτα της 8ης Οχτώβρη 1944, η Κομματική Οργάνωση Κέρκυρας του ΚΚΕ φρόντισε για το κόψιμο των καλωδιώσεων και έσωσε από την καταστροφή το μεγαλύτερο μέρος του λιμανιού και το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής. Έγιναν επαφές με γερμανούς στρατιώτες με ευθύνη του Χρήστου Βουνιώτη, καπετάνιου του ΕΛΑΣ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την επιχείρηση. Το κόψιμο των συνδέσεων του λιμανιού έγινε από δύο Πολωνούς στρατιώτες της Βέρμαχτ. Τους εντόπισαν όμως οι γκεσταπίτες όταν τελείωναν, κοντά στο Μαντούκι και τους εκτέλεσαν. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος αντάρτες της διμοιρίας του μόνιμου ΕΛΑΣ και άλλοι αγωνιστές. Στην Ηλεκτρική δούλευαν δύο Γερμανοί της μονάδας 999 (είχε αντιφασίστες πρώην φυλακισμένους, επιστρατευμένους σε βοηθητικές υπηρεσίες στα μετόπισθεν).
Αφού έκοψαν τις υπονομεύσεις, οι αντάρτες τους έκρυψαν στα γραφεία της Ηλεκτρικής στους Καλντελάκουες και ο ΕΛΑΣ τους παρέδωσε στη συμμαχική Στρατιωτική Αποστολή που έφτασε στην Κέρκυρα. Έτσι σώθηκε το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής και το Λιμάνι στην Κέρκυρα.

Διδασκόμαστε, εμπνεόμαστε, συνεχίζουμε!
Όταν ένας λαός είναι οργανωμένος και αποφασισμένος να παλέψει τότε γίνεται παντοδύναμος, αήττητος, γίγαντας! Ο αντίπαλος, οι ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτές, είναι ισχυροί αλλά όχι ανίκητοι! Τι θα είχε γίνει αν τότε είχε επικρατήσει η λογική της ατομικής λύσης, ότι τίποτα δεν αλλάζει, ότι οι δυσκολίες είναι αξεπέραστες. Η αστική τάξη και η εργατική τάξη, ο λαός, είναι δύο «κόσμοι» σε διαρκή σύγκρουση. Ποτέ δεν είχαν και δε θα έχουν κοινά συμφέροντα. Οι καπιταλιστές θέλουν μια «πατρίδα» που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία τους και το ξεζούμισμα των εργατών. Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους έχουν ανάγκη από μια πατρίδα λεύτερη από ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές. Γι' αυτό ο μόνος γνήσιος, αληθινός πατριωτισμός είναι ο αγώνας για να πάρει ο λαός τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του με τη δική του εξουσία και όχι οι θυσίες για να σωθούν οι καπιταλιστές και οι συμμαχίες τους, όπως σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους, δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη στους καπιταλιστές και τους πολιτικούς τους, στις κυβερνήσεις τους που καλούν στην υποταγή του «ρεαλισμού» και κάνουν τα πάντα για να παραμείνει το σύστημα της εκμετάλλευσης.
Μόνο από το δικό τους οργανωμένο αγώνα και ξεσηκωμό μπορούν να περιμένουν αποτέλεσμα.

Οι θυσίες στην πάλη, ο μαζικός λαϊκός ηρωισμός θα φέρουν αποτέλεσμα:
μια καλύτερη ζωή. Για να κάνει ο λαός κουμάντο στον πλούτο που παράγει.
Χωρίς μονοπώλια και εκμεταλλευτές, με τη δική του λαϊκή εξουσία.
Και τότε και σήμερα το ΚΚΕ πρωτοστατεί, εμπνέει και οργανώνει την Αντίσταση και τη Λαϊκή Αντεπίθεση.


http://www.corfupress.com/v3/politiki/34491-τε-κκε-η-εαμική-εθνική-αντίσταση-στην-κέρκυρα

KollektivA - Bandiera rossa I Αντιφασιστική Συναυλία Σύνταγμα 25/9/2013 ...

28-10-2013 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Δ. ΤΖΑΒΑΡΑ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ...

28-10-2013 Η Χ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΤ1 (+playlist)

ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΓΙΑ 28η ΟΚΤΩΒΡΗ


ΚΚΕ Κέρκυρας για το "ΟΧΙ" του ελληνικού λαού.






ΚΚΕ Κέρκυρας:
Το ΟΧΙ του ελληνικού λαού το 1940 στο φασισμό - ναζισμό, καθώς και η μετέπειτα μαζική ηρωική πάλη του ενάντια στον κατακτητή και τους ντόπιους συνεργάτες του, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, εμπνέει και διδάσκει σήμερα τους εργαζόμενους, τη νεολαία, για να πουν το δικό τους ΟΧΙ στις πολιτικές εξαθλίωσης που του επιβάλλουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Να πουν το δικό τους ΟΧΙ στις πολιτικές που εμπλέκουν την Ελλάδα σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, όπως αυτούς που προετοιμάζουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ σε βάρος λαών και χωρών. Όπως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν το αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης της δεκαετίας του ’30 και των αντιθέσεων μεταξύ των τότε ιμπεριαλιστικών χωρών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, έτσι και σήμερα η καπιταλιστική κρίση και η επιδίωξη των πολιτικών εκπροσώπων των μονοπωλίων να ξεπεραστεί προς όφελος του κεφαλαίου, οδηγούν στα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και στην όξυνση των ανταγωνισμών για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών. Οδηγούν σε μεγάλους κινδύνους ιμπεριαλιστικού πολέμου. Γι’ αυτό και ο λαός πρέπει να χαράξει το δικό του δρόμο, να οικοδομήσει τη δική του Λαϊκή Συμμαχία απέναντι στις επιδιώξεις της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Είναι επιτακτική ανάγκη ο λαός να εμπιστευτεί τη δύναμή του. Να απορρίψει τα ψέματα, τα τρομοκρατικά διλήμματα και τις αυταπάτες που καλλιεργούν κόμματα και μηχανισμοί που υπηρετούν το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, το οποίο βρίσκεται σε κρίση. Οι θυσίες του αγώνα αξίζουν και μπορούν να πιάσουν τόπο όταν στρέφονται ενάντια στην πολιτική που διαμορφώνει η αστική τάξη και τα κόμματά της με βάση τα συμφέροντά της. Το ΚΚΕ σάλπισε από την πρώτη στιγμή την αντίσταση απέναντι στον εισβολέα. Με το ιστορικό του γράμμα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδης, από τη φυλακή, κάλεσε τον ελληνικό λαό να δώσει όλες του τις δυνάμεις σε αυτόν τον αγώνα, τονίζοντας ότι «έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό». Οι φυλακισμένοι κομμουνιστές της Ακροναυπλίας από την πρώτη στιγμή ζήτησαν να αποφυλακιστούν για να πολεμήσουν στο μέτωπο, κάτι το οποίο αρνήθηκε η μεταξική δικτατορία, η οποία στη συνέχεια τους παρέδωσε στους Γερμανούς κατακτητές. Το ΚΚΕ καθ’ όλη τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής αποτέλεσε το βασικό εμπνευστή, καθοδηγητή και αιμοδότη της ΕΑΜικής Αντίστασης. Έδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του. Παρά το γεγονός ότι αυτός ο αγώνας δεν κατάφερε να φτάσει μέχρι την ανατροπή της εκμεταλλευτικής εξουσίας και του συστήματός της, που γεννά φτώχεια και πολέμους, η ΕΑΜική Αντίσταση και στη συνέχεια η πάλη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας προσφέρουν παραδείγματα αξεπέραστου λαϊκού ηρωισμού, διδάγματα για τη λαϊκή πάλη σήμερα και αύριο. Σήμερα, που η ΕΕ και τα αστικά κόμματα προσπαθούν να κρύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Που αποκρύβουν την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ανάμεσα στις τότε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τον στόχο τους για την συντριβή του πρώτου εργατικού – λαϊκού κράτους στον κόσμο. Που κρύβουν την τεράστια προσφορά της Σοβιετικής Ένωσης και του σοβιετικού λαού, του Κόκκινου Στρατού στη συντριβή του φασισμού. Που εξισώνουν το φασισμό με τον κομμουνισμό ταυτίζοντας την εγκληματική δράση ναζιστικών μορφωμάτων, όπως η Χρυσή Αυγή, με την πάλη του εργατικού λαϊκού κινήματος. Είναι ανάγκη το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, οι μαζικοί φορείς, οι εκπαιδευτικοί, αλλά και κάθε τίμιος άνθρωπος, να πρωτοστατήσουν στους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, τις σχολές, τις γειτονιές για να μάθουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία όλη την αλήθεια για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το φασισμό, την ηρωική πάλη του λαού. Να μην περάσει η παραχάραξη και η διαστρέβλωση της ιστορίας των λαών που επιχειρεί η ΕΕ. Η ιστορία, αλλά και η σύγχρονη εμπειρία διδάσκουν ότι ο ναζισμός και όλα τα αντιδραστικά μορφώματα είναι γνήσια παιδιά του σύγχρονου καπιταλισμού. Γεννιούνται από τα σαπισμένα σπλάχνα του και τους μηχανισμούς του, αναπτύσσονται με τη στήριξη και την ανοχή του συστήματος, από τον αντικομμουνισμό, τη συκοφάντηση της ταξικής πάλης. Αυτό αποδεικνύει η διαμόρφωση και η κυριαρχία του ναζισμού στην περιβόητη «δημοκρατία της Βαϊμάρης» στη Γερμανία του μεσοπολέμου.
Αυτό αποδεικνύει και η δικτατορία των Μεταξά – Γλίξμπουργκ που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την αστική τάξη και τους Εγγλέζους, με τη βοήθεια των αστικών κομμάτων που έδωσαν ψήφο ανοχής και υποστήριξης στην κυβέρνηση Μεταξά.
Η ιστορική γνώση αποτελεί ισχυρό όπλο του λαού για να αποκρούσει αντιδραστικά ιδεολογήματα και παγίδες, για να βαδίσει αποτελεσματικά και νικηφόρα στο δρόμο της λαϊκής συμμαχίας, για να ανήκει ο πλούτος στους εργαζόμενους και στο λαό, για να αναπτυχθεί η χώρα χωρίς ιμπεριαλιστικά δεσμά, αποδεσμευμένη από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με έπαθλο την ευημερία του λαού και τη σοσιαλιστική κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους και φτώχεια.

Πηγή: Corfu Press.

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΤΙΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ...




Μάνος Λοΐζος: Ρομαντικός και επαναστάτης.






Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Μάνος Λοϊζος, με αφορμή λοιπόν αυτή την επέτειο δημοσιεύουμε εκ νέου το σπουδαίο αυτό αφιέρωμα που έχει κάνει πρόσφατα η Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό και βρήκαμε από το tvxs.gr πριν από ένα μήνα και κάτι, όταν ήταν η επέτειος του θανάτου του.



Μάνος Λοΐζος: Ρομαντικός και επαναστάτης.

Μάνος Λοΐζος: Ρομαντικός και επαναστάτης

September 17th, 2013 | Author: Κίνηση "Απελάστε το Ρατσισμό"

Μουσικός, συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής, μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Στις 17 Σεπτέμβρη του 1982, έφυγε από τη ζωή ο Μάνος Λοΐζος.

Μέλος του ΚΚΕ, αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Τα τραγούδια του λιτά και έντεχνα, συνδέθηκαν άμεσα με τις λαϊκές μάζες. Πολιτικά στρατευμένος καλλιτέχνης στα χρόνια της Χούντας και της μεταπολίτευσης, ακολούθησε την ποιότητα στο ελληνικό τραγούδι που χάραξαν ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις. Συνεργάστηκε με τους στιχουργούς, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Φώντα Λάδη και Γιάννη Νεγρεπόντη, καθώς και με τους ερμηνευτές, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γιάννη Καλαντζή, Δήμητρα Γαλάνη κ.ά. Τελευταίος δίσκος του ήταν τα «Γράμματα στην Αγαπημένη», σε στίχους του Τούρκου ποιητή, Ναζίμ Χικμέτ, με απόδοση στα ελληνικά του Γιάννη Ρίτσου. To 2007 χαρακτηρίστηκε από το μουσικό χώρο ως έτος Μάνου Λοΐζου, σε ένδειξη τιμής για τα 70 χρόνια από τη γέννησή του και τα 25 χρόνια από το θάνατο του. Έχει πει: Όταν έχω κέφια, είμαι σε θέση να μελοποιήσω ακόμα και τον τηλεφωνικό κατάλογο… Η ζωή του 22 Οκτωβρίου 1937: Ο Μάνος Λοΐζος γεννιέται στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Είναι το μοναδικό παιδί του Ανδρέα Λοΐζου, παντοπώλη που έχει φτάσει εκεί το 1924 από τους Αγίους Βαβατσινιάς (ένα χωριό της Λάρνακας της Κύπρου), και της Δέσποινας Μανάκη, κόρης γεωπόνου από τη Ρόδο. 1951-1952: Όντας μαθητής του Αβερώφειου Γυμνασίου της Αλεξάνδρειας, έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική. Εγγράφεται σε τοπικό Ωδείο. Αρχίζει να μαθαίνει βιολί αλλά καταλήγει στην κιθάρα… 1954: Με συνομήλικους φίλους φτιάχνουν μια μικρή κομπανία που παίζει σε φιλικές και οικογενειακές εκδηλώσεις. Ο πατέρας του τού αγοράζει το πρώτο του πιάνο. 1955: Παίρνοντας το απολυτήριο του Αβερώφειου Γυμνασίου, έρχεται για ανώτερες σπουδές στην Αθήνα. Με τέσσερις φίλους από την Αλεξάνδρεια συγκατοικούν στο Κολωνάκι. Εγγράφεται στη Φαρμακευτική Σχολή. 1956: Εγκαταλείπει την Φαρμακευτική και μπαίνει στην Ανωτάτη Εμπορική. 1957: Οι ιδιόμορφες συνθήκες που διαμορφώνονται στην Αίγυπτο με την κατάληψη της εξουσίας από τον Νάσερ επιβάλλουν τη μόνιμη πια εγκατάστασή του στην Αθήνα. Αρχικά μένει στην Κυψέλη. 1958: Συντροφιά με το φίλο του, επίσης φοιτητή τότε, Φώτη Κωνσταντινίδη, μετακομίζει στη Νέα Σμύρνη. Εκεί αρχίζει να ανακαλύπτει τόσο την Μαρξιστική ιδεολογία όσο και το νέο μουσικό κίνημα που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται με τις πρώτες “παρεμβάσεις” του Μάνου Χατζιδάκι και την ευρύτερη αναγνώριση του ρεμπέτικου. 1960-1961: Παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει την Ανωτάτη Εμπορική. Για να επιβιώσει κάνει διάφορες δουλειές, από γκαρσόνι σε ταβέρνα της Κω μέχρι γραφίστας σε διαφημιστικό γραφείο της πλατείας Κάνιγγος ή διακοσμητής. Φοιτά για λίγο στη Σχολή Βακαλό, αρχίζει να συνθέτει πιο εντατικά και βρίσκεται σε στενή επαφή με τους φοιτητικούς πολιτιστικούς μουσικούς κύκλους της Αριστεράς της εποχής. Στις 30 Δεκεμβρίου 1961 μια ομάδα 83 νέων -Φίλοι της Μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη- θα στείλουν στον Τύπο επιστολή διαμαρτυρίας “δια την άδικον και αντιπνευματικήν στάσιν των Ραδιοφωνικών μας Σταθμών, έναντι των τραγουδιών του, δια του αποκλεισμού από τας εκπομπάς των”. Το όνομα Μανώλης Λοΐζου είναι το δεύτερο στη σειρά. 1962: Μέσω μιας κοινής φίλης, έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα κι εκείνος μεσολαβεί στην εταιρία Philips, έτσι ώστε να ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι. Είναι το “Τραγούδι του δρόμου”, ελληνική απόδοση του Νίκου Γκάτσου από ένα ποίημα του Lorca. Τους στίχους έχει “ανακαλύψει” δημοσιευμένους στο περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης. Τραγουδά ο Γιώργος Μούτσιος. Γίνεται ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής (Σ.Φ.Ε.Μ.) που δημιουργείται τον Απρίλιο με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και την προβολή νέων δημιουργών. Στις τάξεις του συλλόγου θα βρεθούν πολύ γρήγορα ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου και πολλοί άλλοι. Αναλαμβάνει τη διεύθυνση της χορωδίας του Σ.Φ.Ε.Μ. και με αυτή συμμετέχει το καλοκαίρι στις παραστάσεις της μουσικής επιθεώρησης του Μίκη Θεοδωράκη “Όμορφη Πόλη” που ανεβαίνει με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Πάρκ. 1963: Στις 11 Μαρτίου δίνουν από κοινού με το Χρήστο Λεοντή την πρώτη τους συναυλία στο θέατρο Ακροπόλ. Τα έσοδα της συναυλίας διατίθενται για το Δ΄ Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Τη συναυλία προλογίζει ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας τα καλύτερα λόγια για τους πρωταγωνιστές της. Μάλιστα, τους κάνει… δώρο μια πέτρα που κάποιος εκτόξευσε εναντίον του τον Οκτώβριο του 1961 κατά τη διάρκεια συναυλίας στη Νάουσα. Το καλοκαίρι παίζει κάποια από τα πρώτα του τραγούδια στο πλαίσιο της μουσικής επιθεώρησης “Μαγική Πόλις” που ανέβηκε στο θέατρο Πάρκ σε μουσική των Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Χατζιδάκι. 1964: Εμφανίζεται στην μπουάτ Στοά, στο Κολωνάκι, με τη Μαρία Φαραντούρη και το Γιώργο Ζωγράφο. Εκεί, κάποιο βράδυ, ένα νεαρό κορίτσι θα του δώσει δυο στίχους που θα παίξουν βασικό ρόλο στην κατοπινή πορεία του. Το κορίτσι είναι η Κωστούλα Μητροπούλου και οι στίχοι προορίζονται για τα τραγούδια “Ο δρόμος” και “Ο στρατιώτης”. 1965: Το Μάρτιο παντρεύεται τη Μάρω Λήμνου, τη μετέπειτα συγγραφέα παιδικών βιβλίων, γνωστή ως Μάρω Λοΐζου. Με τη Μάρω έχουν γνωριστεί τρία χρόνια πριν στα παρασκήνια της “Όμορφης Πόλης”, συνυπάρχουν στο Σ.Φ.Ε.Μ. και έχουν ήδη γράψει μαζί και κάποια τραγούδια. Δύο από αυτά, το “Νύχτα μικρή αρχόντισσα” και το “Φεγγάρι έρημο” τραγουδά σε δίσκο 45 στροφών ο Γιάννης Πουλόπουλος, εγκαινιάζοντας τη μικρή του συνεργασία με την δισκογραφική εταιρία Lyra του Αλέκου Πατσιφά. Θα ακολουθήσουν -με τον Γιάννη Πουλόπουλο πάλι- τα τραγούδια “Καράβια-Αλήτες” (στίχοι του Φώντα Λάδη), “Μικρός ο κόσμος γύρω μου” (στίχοι του Θανάση Χαμπίπη), “Ο δρόμος” με τη Σούλα Μπιρμπίλη (ένα ακόμα μελοποιημένο ποίημα του Lorca με ελληνικούς στίχους του Νίκου Γκάτσου), “H κιθάρα” και η “Πρωτομαγιά” σε στίχους Μάρως Λήμνου. Γνωρίζει τον Γιάννη Νεγρεπόντη και πάνω σε στίχους του γράφει το “Στρατιώτη”, τον “Τρίτο Παγκόσμιο” και αρκετά ακόμα τραγούδια που θα παραμείνουν ανέκδοτα στη δισκογραφία, αλλά θα ακουστούν αρκετά στο πλαίσιο του νεολαιίστικου κινήματος της εποχής. Γράφει μουσική για το έργο του Lorca “Το Σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα” από την Αλέκα Κατσέλη, για τη “Ρέστια” που ανεβάζει η Αλκηστις Γάσπαρη και για το “Ένα Κορίτσι στο Παράθυρο” που ανεβάζει ο Μίμης Φωτόπουλος. Με μουσικές και τραγούδια του γυρίζεται η ταινία “Μπετόβεν και Μπουζούκι” του Ορέστη Λάσκου. Γνωρίζει το Λευτέρη Παπαδόπουλο. 1966: Τον Αύγουστο γεννιέται η κόρη του Μυρσίνη. Κυκλοφορεί από την εταιρία Οdeon, το πρώτο τραγούδι που γράφει πάνω σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου (“Αυτό τ’ αγόρι” με την Αλέκα Μαβίλη) και γνωρίζει επιτυχία. Τα δύο επόμενα τραγούδια που γράφουν μαζί και κυκλοφορούν με ερμηνεύτρια τη Ζωή Φυτούση (“Σαββατόβραδο” και “Πώς τον αγαπώ”) θα περάσουν μάλλον απαρατήρητα. Το Δεκέμβριο, παρουσιάζει για πρώτη φορά σε συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και με τραγουδιστές τη Μαρία Φαραντούρη και το Γιώργο Ζωγράφο, τον κύκλο τραγουδιών “Τα Νέγρικα” που έχει γράψει πάνω σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη. Είναι η πρώτη απόπειρα συνύπαρξης με τους σύγχρονους διεθνείς νεανικούς ρυθμούς και τα ηλεκτρικά όργανα. 1967: Το τραγούδι “Η δουλειά κάνει τους άντρες”, με στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, ακούγεται από την Ελένη Ροδά στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου “Τρούμπα ’67″. Το πραξικόπημα ματαιώνει κάποιες συναυλίες που διοργάνωσε η Πανσπουδαστική και στις οποίες επρόκειτο να παρουσιαστούν τα “Νέγρικα”. Προκειμένου ν’ αποφύγει τη σύλληψη, εγκαταλείπει την Ελλάδα το Σεπτέμβριο και εγκαθίσταται για ένα εξάμηνο στο Λονδίνο. Εκεί για να ζήσει με την οικογένειά του -που φτάνει λίγο αργότερα- παίζει μπουζούκι σε κυπριακές ταβέρνες. 1968: Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ετοιμάζει μαζί με το Λευτέρη Παπαδόπουλο τον πρώτο του μεγάλο δίσκο. Ο “Σταθμός”, που κυκλοφορεί στο τέλος της χρονιάς, εγκαινιάζει την ετικέτα Μinοs για λογαριασμό της δισκογραφικής εταιρίας στην οποία και θα παραμείνει έκτοτε. Παράλληλα, γράφει μουσική και τραγούδια για τις ταινίες του Ντίνου Δημόπουλου “Το Λεβεντόπαιδο” και “Η Νεράιδα και το Παλικάρι”. 1969: Με το Λευτέρη Παπαδόπουλο γράφουν μουσική και τραγούδια για το ανέβασμα του μουσικοθεατρικού έργου του Αλκη Παππά “Γη S.O.S.” από τον Αλέκο Αλεξανδράκη. 1970: Κυκλοφορούν οι “Θαλασσογραφίες”, δεύτερος μεγάλος δίσκος του, πάλι με στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Παράλληλα, ηχογραφεί σκόρπια τραγούδια με τον Στέλιο Καζαντζίδη (“Δε θα ξαναγαπήσω”, “Όταν βλέπετε να κλαίω”) και το Γιάννη Καλατζή (“Παραμυθάκι μου”, “Τα πλεούμενα”). 1971: Γράφει μουσική για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού “Ευδοκία”. Το τραγούδι του “Αχ χελιδόνι μου” ηχογραφείται με το Γιώργο Νταλάρα και παράλληλα ακούγεται από τη Λίτσα Σακελλαρίου στην ταινία του Όμηρου Ευστρατιάδη “Η Ιδιωτική μου Ζωή”, ενώ το “Μάνα δεν φυτέψαμε” ακούγεται από το Γιάννη Πάριο στην ταινία “Πρόκληση”, επίσης του Ό.Ευστρατιάδη. Γράφει μουσική και τραγούδια για την ταινία του Ορέστη Λάσκου “Διακοπές στην Κύπρο”. 1972: Κυκλοφορεί ο τρίτος μεγάλος δίσκος του (“Να ‘Χαμε τι να ‘Χαμε”) σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Με τον Παπαδόπουλο γράφουν παράλληλα και κάποια τραγούδια που δε θα περάσουν από τη λογοκρισία της εποχής (“Ο αρχηγός”, “Θα κλείσω το παράθυρο”), ενώ με δικούς του στίχους γράφει την “Πρώτη Μαΐου”, τον “Τσε” και το “Μέρμηγκα”. Γράφει τραγούδια για την ταινία του Τάκη Βουγιουκλάκη “Η Αλίκη Δικτάτωρ”. Γίνεται ιδρυτικό στέλεχος της ΕΜΣΕ, του συνδικαλιστικού σωματείου των δημιουργών που θα ξεκινήσει με αφορμή την μεγάλη επέκταση της πειρατείας στο χώρο της δισκογραφίας. 1973: Η συνεργασία του με τον ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου ξεκινάει με ένα τραγούδι που ακούγεται στους τίτλους της ταινίας των Θανάση Ρεντζή και Νίκου Ζερβού “Μαύρο-Ασπρο”: “Βγήκαμε κάποτε στο δρόμο κι ήμασταν δυο”, τραγουδά η Χάρις Αλεξίου. Η μελωδία θα γίνει αργότερα πασίγνωστη με στίχους του ίδιου και με τίτλο “Καλημέρα ήλιε”. Στα πλαίσια των αναζητήσεων του έξω από τις φόρμες του λαϊκού τραγουδιού, αρχίζει τη μελοποίηση ποιημάτων του Ναζίμ Χικμέτ, με ελληνική απόδοση του Γιάννη Ρίτσου. Το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου συλλαμβάνεται στο σπίτι του στο Χολαργό και κρατείται δέκα μέρες. 1974: Τον Απρίλιο κυκλοφορεί ο δίσκος “Καλημέρα Ήλιε” με στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου. Μέσα στο ξέφρενο κλίμα της μεταπολίτευσης συμμετέχει σε μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής (με αποκορύφωμα τη συναυλία στο Γήπεδο του Παναθηναϊκού που θα καταγράψει ο Νίκος Κούνδουρος στην ταινία του “Τραγούδια της Φωτιάς”) και, στο τέλος του χρόνου, κυκλοφορεί στο δίσκο “Τα Τραγούδια του Δρόμου”, με όλα εκείνα τα τραγούδια του που είτε είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια είτε δεν τους είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της επταετίας. 1975: Στο τέλος της χρονιάς, εννιά χρόνια μετά την πρώτη τους παρουσίαση σε συναυλίες, κυκλοφορούν για πρώτη φορά στη δισκογραφία τα “Νέγρικα”, με στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη. 1976: Τον Οκτώβριο κυκλοφορούν “Τα Τραγούδια μας”, ένας κύκλος λαϊκών τραγουδιών με στίχους του Φώντα Λάδη που καταγράφουν με άμεσο λόγο το πολιτικό κλίμα της μεταπολίτευσης. Βρίσκουν θέση σε κάθε κοινωνικοπολιτική διεκδίκηση της εποχής αλλά, την ίδια στιγμή, γνωρίζουν και αρκετούς αποκλεισμούς και απαγορεύσεις από το επίσημο κράτος. 1978: Αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΜΣΕ και πρωτοστατεί στη δημιουργία φορέα είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων. Παντρεύεται την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη. 1979: Τον Ιούνιο κυκλοφορεί ο δίσκος “Τα Τραγούδια της Χαρούλας”, με στίχους του Μανώλη Ρασούλη και του Πυθαγόρα, άλμπουμ που σηματοδοτεί την -ύστερα από τόσα χρόνια δημιουργικής πολιτικής στράτευσης- εκ νέου κατεύθυνση του δημιουργού προς ένα “καθημερινό λαϊκό τραγούδι”. 1980: Τον Οκτώβριο κυκλοφορεί ο δίσκος “Για μια Μέρα Ζωής” που είναι και ο τελευταίος του. Μέσα από τραγούδια με στίχους διαφόρων στιχουργών επιχειρεί μια προσέγγιση στον ηλεκτρικό ήχο της εποχής. 1981: Τον Μάιο πραγματοποιεί σειρά συναυλιών στο εξωτερικό (Καναδάς, Η.Π.Α., Αγγλία, Σουηδία). Τον Ιούνιο, μαζί με τον Χρήστο Λεοντή και τον Θάνο Μικρούτσικο, ξεκινούν σειρά κοινών συναυλιών ανά την Ελλάδα. Τον Οκτώβριο θα μπει στο Γενικό Κρατικό με περικαρδίτιδα και νεφρική ανεπάρκεια και, στο τέλος του χρόνου, θα ταξιδέψει στη Μόσχα για ιατρικές εξετάσεις. 1982: Στις 8 Ιουνίου θα χτυπηθεί από εγκεφαλικό επεισόδιο. Θα μείνει ένα μήνα στο νοσοκομείο και στις 16 Αυγούστου θα ταξιδέψει εκ νέου στη Μόσχα, προκειμένου να συνεχίσει τη νοσηλεία του. Στις 7 Σεπτεμβρίου θα υποστεί και δεύτερο εγκεφαλικό, το οποίο θα αποβεί μοιραίο. Δέκα μέρες αργότερα (17 Σεπτεμβρίου) θα φύγει για πάντα…

Πηγη:tvxs.gr

http://www.kar.org.gr/?p=28290

Σαν σήμερα... 22 Οκτώβρη - 902.gr



Σαν σήμερα... 22 Οκτώβρη - 902.gr

1797 Ο 28χρονος Γάλλος Αντρέ Ζαν Γκαρνερέν γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που χρησιμοποίησε αλεξίπτωτο, πραγματοποιώντας πτώση από αερόστατο σε ύψος 3.200 ποδών.
1811 Γεννιέται ο Ούγγρος συνθέτης και πιανίστας Φραντζ Ρίτερ φον Λιστ.
1844 Γεννιέται η Γαλλίδα ηθοποιός Σάρα Μπερνάρ.
1887 Γεννιέται ο Αμερικανός κομμουνιστής δημοσιογράφος Τζον Ριντ. Ο Ριντ «κάλυψε» τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, την οποία και αργότερα περιέγραψε στο μνημειώδες έργο του «Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» (την εισαγωγή του οποίου έγραψε ο ίδιος ο Β. Ι. Λένιν). Επι­στρέφοντας στις ΗΠΑ το 1918, προσχώ­ρησε στην αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος και διεξήγαγε αγώνα κατά της δεξιάς οπορτουνιστικής ηγεσίας, που υποστήριζε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Με τη συμμετοχή του στη συνδιάσκεψη των αριστερών οργανώσεων της Ν. Υόρκης το Φλεβάρη του 1919, διαμορφώθηκε οργανωτικά η αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ο Ριντ εκλέχθηκε συντάκτης της νέας εφημερίδας «Κομμουνιστής της Νέας Υόρκης», που άρχισε να εκδίδεται από τον Απρίλη του 1919, ενώ το ίδιο έτος εκλέχθηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Αριστερής Πτέρυγας. Τον Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1919 ήταν ένας από τους οργανωτές του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος των ΗΠΑ (που το 1921 συγχωνεύθηκε με το Κομμουνιστικό Κόμμα των ΗΠΑ). Τον Οκτώ­βρη ο Ριντ επέστρεψε στη Μόσχα. Ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομιντέρν και πή­ρε μέρος στις εργασίες του 2ου Συνεδρίου της (Ιούλης 1920). Πέθανε από τύφο. Ενταφιάστηκε στην Κόκκινη Πλατεία, στα τείχη του Κρεμλίνου.
1894 Στην Ιταλία ψηφίζονται νόμοι για τη διάλυση του Σοσιαλιστικού Κόμματος και των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
1906 Πεθαίνει ο Γάλλος μετα-ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Πολ Σεζάν.
1918 Σημειώνεται το πρώτο κρούσμα της ισπανικής γρίπης, η οποία θα εξελιχθεί γοργά σε παγκόσμια πανδημία με θύματα που εκτιμούνται από 30 έως 50 εκατομμύρια ανθρώπους.
1923 Εκδηλώνεται στρατιωτικό κίνημα υπό τους φιλομοναρχικούς στρατηγούς Μεταξά, Λεοναρδόπουλο και Γαργαλίδη, το οποίο καταστέλλεται από τους Πλαστήρα και Πάγκαλο.
1937 Γεννιέται ο μεγάλος κομμουνιστής μουσικοσυνθέτης Μάνος Λοΐζος. Ο Μ. Λοΐζος με το πλούσιο έργο και τους αγώνες του πορεύτηκε στο πλάι του ΚΚΕ, παλεύοντας για μια δικαιότερη κοινωνία. Πίστευε, μάλιστα, ότι η στρατευμένη τέχνη όχι μόνο μπορεί να γεννήσει αριστουργηματικά έργα, αλλά και ότι είναι «ένας ελάχιστος φόρος τιμής στις χιλιάδες των φτωχών παιδιών που πεινάνε, αγωνίζονται και σκοτώνονται καθημερινά».
Υπήρξε επίσης πρωτοπόρος συνδικαλιστής στο χώρο των δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού, παλεύοντας με συνέπεια για τα πνευματικά τους δικαιώματα από τις δισκογραφικές εταιρείες και την κασετοπειρατεία μέσα από την Ένωση Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδος (ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Σωματείου).
1944 Ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει τα Φάρσαλα.
1947 Συγκροτείται το Αρχηγείο Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
1948 Με ορμητική επίθεση τμημάτων του Δημοκρατικού Στρατού στις 22-23 Οκτώβρη στο Βίτσι καταλαμβάνονται τα υψώματα Κούλα και Πλατύ. Τα 501, 504 και 507 τάγματα του κυβερνητικού στρατού συντρίβονται.
1962 Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Κένεντι, σε τηλεοπτικό του διάγγελμα, ανακοινώνει ότι από κατασκοπευτικά αεροπλάνα εντοπίστηκαν στην Κούβα βάσεις σοβιετικών πυραύλων, ικανών να φέρουν πυρηνικές κεφαλές, κάνοντας λόγο για το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου, αν απειληθεί η ασφάλεια των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα ανακοινώνει το ναυτικό αποκλεισμό της Κούβας. Η «κρίση των πυραύλων» βρίσκεται στο απόγειό της. Στις 27/10 Σοβιετικός ηγέτης Ν. Χρουστσόφ, με επιστολή του στον Κένεντι, προτείνει την ταυτόχρονη απομάκρυνση των σοβιετικών πυραύλων από την Κούβα και των αμερικανικών από την Τουρκία. Την ίδια ώρα, όμως, ένα αμερικανικό κατασκοπευτικό αεροπλάνο «U-2» εισβάλλει στο σοβιετικό εναέριο χώρο, πάνω από τη χερσόνησο Τσουκότκα, όπου είναι εγκαταστημένοι οι διηπειρωτικοί πύραυλοι της ΕΣΣΔ. Δίνεται συναγερμός για το ενδεχόμενο πυρηνικής επίθεσης και τα σοβιετικά «Μιγκ» απογειώνονται για να το καταρρίψουν. Οι Αμερικανοί υποχωρούν και λίγο αργότερα ο Κένεντι διατυπώνει πρόταση συμβιβασμού, σύμφωνα με την οποία η Σοβιετική Ένωση θα αποσύρει τους πυραύλους απ' την Κούβα και οι ΗΠΑ θα άρουν τα μέτρα αποκλεισμού και θα δηλώσουν ότι δε θα εισβάλουν στην Κούβα. Στις 28 του Οκτώβρη ανακοινώνεται η συμφωνία.
1964 Ο Ζαν Πολ Σαρτρ απορρίπτει το Νόμπελ Λογοτεχνίας, υποστηρίζοντας ότι θα μείωνε το γόητρο της συγγραφικής του δουλειάς.
1986 Πεθαίνει ο Ούγγρος γιατρός Άλμπερτ φον Σεντ Γκιέργκι ντε Ναγκιράπολτ (Βραβείο Νόμπελ, 1937).
1987 Στον οίκο «Κρίστις» της Ν. Υόρκης πωλείται για 5,39 εκατομμύρια δολάρια ένα αντίτυπο της πρώτης έκδοσης της «Βίβλου» από τον Γουτεμβέργιο, που τυπώθηκε το 1448.
1990 Πεθαίνει ο Γάλλος φιλόσοφος Λουί Πιερ Αλτουσέρ.

902

21-10-2013 Ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΦΙΛΗΣ ΣΤΟ «MEGA»




Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΦΙΛΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ.



Συγκέντρωση διοργανώθηκε στο Περιστέρι 
για τα εγκαίνια των νέων γραφείων του ΚΚΕ με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.
Παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Κώστα Παρασκευά, μέλος του ΠΓ, ενώ ομιλητής ήταν οΘανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε:
«Πιστεύουμε πως είμαστε το μοναδικό κόμμα που έχει το πολιτικό και ηθικό ανάστημα να απευθυνθεί στο λαό και να τον καλέσει να σκεφθεί ξανά, αντικειμενικά και χωρίς προκαταλήψεις, τι του έλεγε το ΚΚΕ όλα αυτά τα τελευταία 20 χρόνια, για όλα τα θέματα των πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών, διεθνών και εσωτερικών εξελίξεων.
Γιατί είναι πια φανερό ότι η εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων δημιουργεί κυριολεκτικά κατάσταση ασφυξίας, αδιεξόδου και απελπισίας για τα λαϊκά στρώματα που όλο και περισσότερο αντιμετωπίζουν και προβλήματα επιβίωσης. Το ΚΚΕ, τα μέλη του, τα στελέχη του αντιλαμβανόμαστε αυτή την κατάσταση γιατί τη ζούμε και εμείς. Καταλαβαίνουμε την αγωνία του λαού μας και συμμεριζόμαστε την πίεση που νιώθει από τα αδιέξοδα για να βρεθούν λύσεις που έστω θα τον ανακουφίσουν από αυτή την κατάσταση. Αυτή ακριβώς την αγωνία προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι δυνάμεις που είναι υπεύθυνες γι' αυτή την κατάσταση, καλλιεργώντας ψεύτικες ελπίδες για ένα τέλος των μέτρων και υποσχέσεις για μια ανάπτυξη που τάχα θα επαναφέρει την Ελλάδα σε μια νέα λεωφόρο ευημερίας.
Αυτή την κατάσταση προσπαθούν να εκμεταλλευτούν ορισμένοι που εμφανίζονται ως νέοι σωτήρες των σχετικά εύκολων λύσεων που θα έρθουν χωρίς να θιχτεί η αιτία που γεννά αυτή την πολιτική και δεν είναι άλλη από τη φύση του ίδιου του συστήματος, του καπιταλιστικού. Τις τελευταίες μέρες για παράδειγμα από την κυβέρνηση, τα ΜΜΕ και την αξιωματική αντιπολίτευση, τον ΣΥΡΙΖΑ, εξελίσσεται μια αντιπαράθεση -και σε υψηλούς υποτίθεται τόνους- για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, δηλαδή με την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Τι κρύβουν όμως απ' το λαό; Ο καυγάς που γίνεται είναι μεταξύ ληστών που θα μοιράσουν τη λεία. Όλοι τους είναι ενωμένοι κατά των εργαζομένων, τα μέτρα είναι δεδομένα, καμία συζήτηση γι' αυτά. Με τη μία ή την άλλη λύση, "κούρεμα" του χρέους ή αναδιάρθρωση, οι εργαζόμενοι πληρώνουν το μάρμαρο. Ο καυγάς τους είναι ποιας καπιταλιστικής χώρας, ποιου τμήματος του κεφαλαίου, ποιου ιμπεριαλιστικού κέντρου τα κεφάλαια θα απαξιωθούν ή θα κουρευτούν περισσότερο. Η αντίδραση στην τρόικα έχει σχέση με τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου.
Δεν πρόκειται το ΚΚΕ να ακολουθήσει αυτήν τη λογική. Θα πούμε όπως πάντα στο λαό την αλήθεια, έστω κι αν προσωρινά ένα μέρος του δεν μπορεί ακόμα να την αντιληφθεί. Ωστόσο σήμερα υπάρχει μεγάλη και συγκεντρωμένη εμπειρία. Ευθύνη να κρίνει τις πολιτικές δυνάμεις και φυσικά το ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ προειδοποίησε το λαό από το 1997-2000 για την επερχόμενη κρίση. Οι άλλοι; Όταν ξέσπασε, και πριν είπαμε και λέμε κρίση του ίδιου του συστήματος που σάπισε πια, δεν μπορεί να δώσει διέξοδο σε όφελος του λαού, οδηγεί προς τα πίσω. Τι είπαν οι άλλοι; ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και άλλες δυνάμεις; Για λαμόγια, οικογενειοκρατία, κλέφτες, ανίκανους, προδότες. Ο ΣΥΡΙΖΑ; Για καζινοκαπιταλισμούς, φούσκες, κλεπτοκρατία κλπ. Υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα; Ναι, αλλά δεν είναι η ουσία. Αν είναι έτσι, σε Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, ΗΠΑ και εκεί αυτά ευθύνονταν; Η κρίση είναι του καπιταλισμού.
Τα μέτρα που πάρθηκαν έχουν στόχο να διασώσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, σε βάρος του λαού. Είχαν δρομολογηθεί πριν την κρίση. Το μνημόνιο ήταν ένα εργαλείο. Όσοι μιλούσαν για ελληνική ιδιομορφία, έκρυβαν και αθώωναν το σύστημα, έκρυβαν ότι τα ίδια συμβαίνουν σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες.
Τι έλεγε το ΚΚΕ; Ότι η ΕΕ είναι του κεφαλαίου και όχι της αλληλεγγύης. Ότι η κρίση θα είναι χειρότερη λόγω της ένταξης της χώρας στην ΕΕ. Σήμερα ο λαός πρέπει να απαντήσει: Ποιος δικαιώθηκε; Η ίδια η πραγματικότητα επιβεβαιώνει τη θέση του ΚΚΕ για την κρίση. Βέβαια, δεν κάναμε μόνο προβλέψεις. Πρωτοστατήσαμε σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες για να περισωθεί ό,τι ήταν δυνατό.
Παράλληλα -και με κόστος- είπαμε στο λαό την αλήθεια, ότι δηλαδή δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος χωρίς να ανατραπεί το ίδιο το σύστημα, χωρίς να περάσει η πραγματική εξουσία στα χέρια του λαού. Λέμε και πάλι στο λαό ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουμε σε παλιότερες κατακτήσεις, όπου υπήρχε ένα σχετικά καλύτερο επίπεδο διαβίωσης, πολύ πίσω βέβαια από τις πραγματικές ανάγκες. Γιατί; Γιατί ο καπιταλισμός έχει ξεπεραστεί ιστορικά και δεν μπορεί να δώσει απάντηση στα σύγχρονα προβλήματα και τις δυνατότητες της κοινωνίας, αλλά μπαίνει φρένο στην εξέλιξή της.
Σε αυτή μας τη θέση δεχόμαστε κυριολεκτικά λυσσαλέα επίθεση και από τη ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ, που καλλιεργεί αυταπάτες στο λαό πως τάχα υπάρχει καλύτερος τρόπος διαχείρισης. Παίζει με την αγωνία του λαού, με την πίεση για άμεσες λύσεις χωρίς ριζικές αλλαγές. Ποιος λοιπόν έχει δίκιο; Υπάρχει και σε αυτόν τον τομέα πλούσια εμπειρία και από το παρελθόν, αλλά και από τα τελευταία χρόνια.
Καλούμε λοιπόν τους εργαζόμενους να κρίνουν αντικειμενικά και αυστηρά κάθε κόμμα. Ποια είναι η εμπειρία; Πώς ξεπέρασε τις μεγάλες κρίσεις ο καπιταλισμός και ιδιαίτερα την κρίση του 1929; Με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που ήταν αποτέλεσμα αυτής. Με την καταστροφή δηλαδή και το θάνατο. Και είναι ψέμα και αποπροσανατολισμός αυτό που ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένοι άλλοι φωστήρες οικονομολόγοι πως ξεπεράστηκε με το New Deal, δηλαδή με μια Νέα Συμφωνία κοινωνική στις ΗΠΑ. Αυτό λένε και σήμερα.
Τι ακριβώς γίνεται σήμερα; Για να υπάρξει "ανάκαμψη", η οποία θα είναι προσωρινή και αναιμική, πρώτα απ' όλα απαξιώνεται η εργατική δύναμη, καταστρέφεται δηλαδή ο εργαζόμενος με ανεργία και πτώση του μισθού. Καταστρέφονται επίσης μικρομεσαία στρώματα, επιταχύνεται η συγκέντρωση - συγκεντροποίηση. Καταστέφεται ένα τμήμα του κεφαλαίου και εδώ γίνεται μεγάλος καυγάς. Συρρικνώνεται ο κοινωνικός τομέας, η Υγεία, η Παιδεία κ.ά. Ιδιωτικοποιούνται όλοι οι τομείς για να βρουν διέξοδο λιμνάζοντα κεφάλαια. Γίνονται γενικές αναδιαρθρώσεις στην κρατική μηχανή για να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι το λαό.
Αυτή είναι η στρατηγική της ΕΕ, η πολιτική της δικομματικής κυβέρνησης. Αυτή είναι η λειτουργία του ίδιου του συστήματος και είναι αντικειμενική και ανεξάρτητη από το ποιος κυβερνά. Παρ' όλα αυτά όμως η κρίση είναι βαθιά, δεν ξεπερνιέται και τα σύννεφα του πολέμου αρχίζουν να πυκνώνουν.
Όλα αυτά τα τέσσερα χρόνια όμως και ιδιαίτερα τα τελευταία ζούμε την αντιπαράθεση του νέου δίπολου που σχηματίζεται, ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει σήμερα πλούσια εμπειρία και δικαιώνει τη θέση του ΚΚΕ ότι η αντιπαράθεση γίνεται για τη διαχείριση και όχι τη ριζική αλλαγή της κατάστασης. Η πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ έχει συντρίψει το λαό και φυσικά δεν δικαιώνεται από τις εξελίξεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια παραπλανά το λαό προβάλλοντας τη θέση πως υπήρχε και υπάρχει άλλη δυνατότητα διαχείρισης και διαπραγμάτευσης μέσα στην ΕΕ, με το ΔΝΤ και χωρίς να υπάρξουν γενικότερες ανατροπές.
Δικαιώθηκε η θέση του για την ΕΕ; Για θυμηθείτε τι έλεγε ένα χρόνο πριν για τον Ολάντ, για τη συμμαχία του Νότου, για τον Ομπάμα, για τη Βραζιλία, για την Αργεντινή. Σε όποια χώρα εφαρμόσθηκε είτε η διαχείριση, το μείγμα όπως λένε της Μέρκελ ή του Ομπάμα, είχε τα ίδια αποτελέσματα για το λαό. Σε όλες τις χώρες της ΕΕ με μνημόνιο ή χωρίς εφαρμόζονται τα ίδια μέτρα. Ποιον λοιπόν δικαιώνουν οι εξελίξεις; Το ΚΚΕ ή τους άλλους;
Τι λέει σήμερα η δικομματική κυβέρνηση; Οι θυσίες πιάνουν τόπο, έχουμε φως στην άκρη του τούνελ. Θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Και λοιπόν; Τι θα αλλάξει για το 1,5 εκατομμύριο ανέργους; Για τους εργαζόμενους, τους νέους, τους αυτοαπασχολούμενους; Ψεύτικες ελπίδες.
Για παράδειγμα, πολύς θόρυβος έγινε για την άνοδο φέτος του τουρισμού. Ποιος ωφελήθηκε; Οι εργαζόμενοι στον κλάδο; Μεροκάματα πείνας, χωρίς ωράρια. Οι μικροί επαγγελματίες; Όχι. 1.000 ξενοδοχεία είναι για πώληση. Ωφελήθηκαν οι μεγαλοξενοδόχοι και οι τουρ οπερέιτορς. Δηλαδή τα μονοπωλιακά συγκροτήματα του κλάδου. Είναι μια γεύση τι εννοούν ανάπτυξη.
Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας κάνει αμέτρητες κωλοτούμπες, ζητά την αλλαγή κυβέρνησης για να προχωρήσει στην ανασυγκρότηση της χώρας, όπως λέει. Ας σκεφτεί καλά ο λαός μας, έχουν οι μεγαλύτεροι πείρα από το ΠΑΣΟΚ. Ας σκεφτούν και ας παρακολουθήσουν τη γρήγορη μεταμόρφωσή του και τη στροφή προς τον ονομαζόμενο ρεαλισμό. Εγκαταλείπει ταχύτατα διακηρύξεις που ακουμπούσαν στο λαϊκό αίσθημα.
Εμείς προειδοποιούμε και πάλι το λαό πως δεν πρέπει να υποκύψει στην εκστρατεία των ψεύτικων προσδοκιών και ελπίδων που καλλιεργούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ούτε στις εύκολες και άμεσες λύσεις που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε υπήρξαν τέτοιες, ούτε υπάρχουν. Ας σκεφτούν όλοι αυτοί που για χάρη των εύκολων λύσεων στις περσινές εκλογές μειώθηκε η δύναμη του ΚΚΕ, ποιος ωφελήθηκε απ' αυτό; Ο λαός; Που είναι το 27%;
Μας κατηγορούν ότι δεν έχουμε προτάσεις για άμεσες πολιτικές λύσεις. Τι εννοούν; Συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ και άλλους, να κάνουμε κυβέρνηση. Να μπούμε δηλαδή σε μια κυβέρνηση που θα διαχειριστεί την ίδια πολιτική. Σε μια κυβέρνηση που όμως την εξουσία την έχει το κεφάλαιο. Υπάρχει μεγάλη πείρα απ' τη Γαλλία, την Ιταλία, την Κύπρο τελευταία. Το ΚΚΕ έχει ολοκληρωμένη πρόταση εξουσίας και λαϊκής κυβέρνησης και ας αφήσουν τη βρώμικη αυτή προπαγάνδα, ότι δεν θέλει να κυβερνήσει. Σε όλη του την Ιστορία παλεύει για να έχει ο λαός την εξουσία και αυτόν το σκοπό τον υπηρέτησε με όλες τις μορφές. Η πρόταση του ΚΚΕ δεν αφορά το μακρινό μέλλον, είναι επίκαιρη και άμεση, υπερώριμη, αν το αποφασίσει ο λαός.
Διέξοδος σε όφελος του λαού σημαίνει έξοδος απ' την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, λαϊκή εξουσία, λαϊκή οικονομία. Το ΚΚΕ έχει πρόταση. Που για τη διαμόρφωσή της πάρθηκε υπόψη η πείρα απ' το σοσιαλισμό στην ΕΣΣΔ και τις άλλες χώρες, οι μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές που διαθέτει η χώρα μας, οι δυνατότητες ανάπτυξης που στο κέντρο της θα έχει το λαό, με προϋπόθεση να γίνουν τα εργαλεία αυτής της ανάπτυξης λαϊκή ιδιοκτησία, να κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής.
Στη λαϊκή εξουσία οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μπορούν να απογειωθούν και ο λαός να απολαύσει δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πολιτισμό κ.ά. Αυτή την πρόταση μπορεί να την υλοποιήσει η λαϊκή συμμαχία εργατών, αυτοαπασχολουμένων, φτωχών αγροτών, νεολαίας. Σε αυτούς απευθυνόμαστε, να χτίσουν τη συμμαχία τους απέναντι στα μονοπώλια και το κεφάλαιο. Συμβάλλουμε σ' αυτό με τους σημερινούς αγώνες ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, με αλληλεγγύη σε όλους όσοι υποφέρουν. 
Καλούμε το λαό να συμπορευτεί με το ΚΚΕ».

902

Εργατικό δελτίο ειδήσεων Π.Α.ΜΕ 21 Οκτώβρη 2013

Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟΝ «ΑΘΗΝΑ 9.84»

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Μόνο ο κεντρικός σχεδιασμός μπορεί να λύσει το διατροφικό πρόβλημα - 902.gr



Μόνο ο κεντρικός σχεδιασμός μπορεί να λύσει το διατροφικό πρόβλημα - 902.gr

Της Διαμάντως ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ*

Ο παραγωγικός τρόπος που προτείνει το ΚΚΕ εγγυάται ανάπτυξη παραγωγικών δυνάμεων σε όφελος της λαϊκής ευημερίας
Το θέμα της διατροφής είναι βασικά ζήτημα πολιτικό για κάθε λαό, για κάθε άνθρωπο, αφού αφορά την επιβίωση και την αναπαραγωγή του. Ωστόσο, στο στάδιο του ανεπτυγμένου καπιταλισμού, που χαρακτηρίζεται από τη γενικευμένη εμπορευματοποίηση, η παραγωγή τροφίμων για την κατανάλωση - όπως και όλων των εμπορευμάτων - γίνεται με βασικό κριτήριο την εξασφάλιση μεγαλύτερου κέρδους σε αυτούς που παράγουν τα τρόφιμα και όχι την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών.
Αυτό προκάλεσε το λεγόμενο «διατροφικό πρόβλημα», που έχει ιδιαίτερη επικαιρότητα αυτήν την περίοδο για δύο βασικούς λόγους:
  • Ο πρώτος αφορά στις κατακόρυφες αυξήσεις των τιμών των τροφίμων, που εξανεμίζουν το πετσοκομμένο εισόδημα των λαϊκών οικογενειών και καταδικάζουν στην πείνα και τον υποσιτισμό ολοένα και περισσότερους ανθρώπους. Αυτό εντείνεται με τη δραστική μείωση μισθών, συντάξεων και το μεγάλο ποσοστό της ανεργίας. Δηλαδή, αν και μειώνεται το λαϊκό εισόδημα, τα πάντα - και τα τρόφιμα - αυξάνουν μαζί με τα χαράτσια.
  • Ο δεύτερος αφορά στα διατροφικά σκάνδαλα, όπως με το κρέας του αλόγου που εμφανιζόταν ως μοσχαρίσιο, όπως παλιότερα με τη γρίπη των πουλερικών, από την οποία έχουν πεθάνει δεκάδες άνθρωποι στην Ασία, την επιδημία στη Γερμανία από το εντερο-αιμορραγικό βακτήριο «e.coli», που εντοπίστηκε σε φύτρες οσπρίων και είχε προκαλέσει το θάνατο 39 ανθρώπων, τις διοξίνες στα πουλερικά, τη μελαμίνη στο γάλα, από την οποία πέθαναν μικρά παιδιά - μωρά, τα ορυκτέλαια στο ηλιέλαιο, που εντοπίστηκαν στο Βόλο, τη σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια στα βοοειδή, τις διοξίνες στα αυγά, στα πουλερικά και στα χοιρινά και πολλά άλλα. Τα σκάνδαλα αυτά απέδειξαν ότι οι αυτοέλεγχοι της βιομηχανίας που επιβάλλει η ΕΕ δεν είναι λύση, ούτε ο αδύναμος και με μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό ΕΦΕΤ.
Σήμερα αυτή η πολιτική συνεχίζεται, η κυβέρνηση απολύει, διαλύει, εξαφανίζει αναγκαίες υποδομές για την ανάπτυξη και προώθηση της αγροτικής παραγωγής, από πλευράς εγγύησης ασφάλειας και ποιότητας των προϊόντων.
Η κατάσταση σήμερα
Τι έχουμε σήμερα στον πρωτογενή τομέα;
Αν και η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να παράγει τα περισσότερα αγροτικά και ζωοκομικά προϊόντα υψηλής ποιότητας για τις διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού, ξοδεύονται περίπου 5 - 6 δισ. ευρώ κάθε χρόνο για εισαγωγές. Εισάγουμε κρέας - ζωοκομικά που ξεπερνούν συνολικά τα 2 δισ. ευρώ το χρόνο, μαλακό στάρι, όσπρια, ζωοτροφές, ακόμη και κηπευτικά κ.ά., όταν μπορούμε να τα παράγουμε, και μάλιστα καλύτερης ποιότητας και ασφαλή. Γι' αυτό τα προτιμούν και βαφτίζουν τα εισαγόμενα ελληνικά.
Την ίδια στιγμή, οι μικρομεσαίοι αγρότες, γεωργοί και κτηνοτρόφοι, είναι καταχρεωμένοι, δεν μπορούν να πουλήσουν την παραγωγή τους. Σαπίζει στην αποθήκη ή στο χωράφι ή αναγκάζονται να πωλούν στους εμποροβιομήχανους σε εξευτελιστικές τιμές, κάτω από το κόστος παραγωγής. Το κόστος παραγωγής έχει ανέβει υπέρμετρα από την αντιλαϊκή, φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης, τη στυγνή εκμετάλλευση από τις βιομηχανίες και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Οι αυξήσεις είναι μεγάλες στις ζωοτροφές, στα αγροτικά μέσα και εφόδια - εξαιτίας και της αύξησης του ΦΠΑ -, στην Ενέργεια, στα μεταφορικά. Σ' αυτά προστίθενται τα χαράτσια, η φορολόγηση και τώρα ο φόρος που ετοιμάζουν στις αποθήκες και τα χωράφια.
Ολα αυτά είναι απόρροια της ευρωκοινοτικής πολιτικής. Το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε ότι η ένταξη της χώρας στην ΕΕ θα έπληττε πριν από όλα την αγροτιά και από εξαγωγική χώρα είμαστε εισαγωγέας αγροτικών προϊόντων. Ωστόσο, η ανάπτυξη της γεωργίας - κτηνοτροφίας - αλιείας για τον κάθε λαό αποτελεί τον πιο στρατηγικό τομέα, γιατί συνδέεται με την επισιτιστική ασφάλεια, τη διατροφική εξάρτηση και τον εφοδιασμό της βιομηχανίας με πρώτες ύλες.
Η χώρα μας έχει εδαφοκλιματολογικά πλεονεκτήματα και πείρα του λαού για ανάπτυξη του γεωργοκτηνοτροφικού τομέα. Αυτό όμως δεν είναι εφικτό στα πλαίσια της ΕΕ, με τους περιορισμούς, τις απαγορεύσεις και τα πρόστιμα όταν υπερβούμε την ποσότητα (ποσόστωση) που έχει επιβληθεί στην παραγωγή. Εισάγουμε προϊόντα που μπορούμε να παράγουμε, κυρίως ζωοκομικά, όσπρια, ζωοτροφές κ.ά. Γι' αυτό είναι αρνητικό το αγροτικό εμπορικό ισοζύγιο.
Ταυτόχρονα, υπάρχει πλήρης απελευθέρωση των εισαγωγών ομοειδών προϊόντων, τόσο από χώρες της ΕΕ όσο και από τρίτες. Δηλαδή, εισαγωγές χωρίς δασμούς, όπως τομάτας από Μαρόκο, όπου Ισπανοί επιχειρηματίες έχουν χιλιάδες στρέμματα θερμοκηπιακών μονάδων και παράγουν γενετικά τροποποιημένες τομάτες, τις οποίες εξάγουν φτηνότερα, λόγω χαμηλού εργασιακού κόστους και ενέργειας, σε όλη την Ευρώπη.
Επίσης προβληματική είναι η μειωμένη παραγωγικότητα, λόγω του πολυάριθμου μικρού και πολυτεμαχισμένου αγροτικού κλήρου και της έλλειψης υποδομών. Σημειώνεται ότι ο μέσος όρος εκμετάλλευσης είναι τα 56 στρέμματα σε 4 - 5 διαφορετικά τεμάχια.
Ακόμη, καλλιέργειες στις οποίες είχαμε συγκριτικό πλεονέκτημα, καθώς δεν παράγονται σε άλλες χώρες της ΕΕ, με ευρωκοινοτικές ντιρεκτίβες περιορίστηκαν δραματικά, όπως τα καπνά (μείωση 82%), η σταφίδα, ο τοματοπολτός, το βαμβάκι κ.ά. Αλλες, πάλι, είναι καθ' οδόν για αφανισμό, όπως η τευτλοκαλλιέργεια με κλείσιμο και των υπόλοιπων τριών εργοστασίων που έχουν απομείνει από τα πέντε, όταν υπήρχε αυτάρκεια αλλά και εξαγωγές ζάχαρης. Το ίδιο ισχύει και με τη λιπασματοβιομηχανία: Υπήρχαν πέντε εργοστάσια, απέμεινε ένα στην Καβάλα που ψυχορραγεί.
Τα αναφέρουμε αυτά και θα μπορούσαν να ειπωθούν άλλα τόσα, γιατί δεν μπορεί κανείς να δει το αγροτικό ζήτημα και τα οξυμένα προβλήματα της αγροτιάς, αν δεν αναφερθεί στην ΕΕ, στα 32 χρόνια παραμονής της Ελλάδας, με καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, συρρίκνωση μικρών και μεσαίων αγροτών, που βέβαια τους είχαν υποσχεθεί «χρυσά κουτάλια».
Τι θα κάνει ο κεντρικός σχεδιασμός;
Μας ρωτούν: Η κατάσταση είναι άσχημη, αλλά εσείς τι προτείνετε; Απαντούμε: Αντίσταση και οργάνωση της πάλης για να μην περάσουν τα χειρότερα και, ταυτόχρονα, ο καθημερινός αγώνας να έχει προοπτική για άλλη, φιλολαϊκή πολιτική. Δηλαδή, να πάρει την εξουσία πραγματικά ο λαός, που θα σχεδιάσει με κεντρικό σχεδιασμό την οικονομία υπέρ των λαϊκών αναγκών.
Τι εννοούμε ότι κεντρικά σχεδιάζουμε ως χώρα; Για παράδειγμα: Τι ποσότητες χρειάζονται για να καλυφτούν οι ανάγκες του λαού μας σε στάρι, για ψωμί, ζυμαρικά κ.ά., σε λάδι, κηπευτικά, φρούτα, ζωοτροφές και κτηνοτροφικά προϊόντα, κρασί, σταφίδα, βαμβάκι, καπνό, σε βιομηχανική τομάτα, αλιεύματα - ψάρια κ.ά. και, όπου υπάρχει δυνατότητα, να κάνουμε εξαγωγές (π.χ. βαμβάκι, βιομηχανική τομάτα, λάδι κ.ά.).
Αυτό σημαίνει ότι το πρώτο που έχουμε να κάνουμε, είναι η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας και των κτηνοτροφικών καλλιεργειών για τις ζωοτροφές, με υποδομές, κτηνοτροφικά ινστιτούτα. Δεν μπορείς να δίνεις κάθε χρόνο 2 δισ. για εισαγωγές ζωοκομικών και ζωοτροφών, ενώ μπορούν να παράγονται στη χώρα.
Με κεντρικό σχεδιασμό επιλέγουμε τις περιοχές όπου υπάρχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα για την καλλιέργεια, την παραγωγή και ανάπτυξή τους, το επιστημονικό δυναμικό που χρειάζεται, τα μηχανήματα κ.ά. Σημαίνει ακόμα κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα. Της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ενέργεια, μηχανήματα κ.ά.) και της μεταποιητικής βιομηχανίας. Τι σημαίνει αυτό; Οτι τα αγροτικά εφόδια θα είναι φτηνότερα, γιατί δεν θα υπάρχει το καπιταλιστικό κέρδος και η παραγωγή σίγουρα θα απορροφηθεί από το κρατικό εμπόριο και τα κρατικά εργοστάσια.
Με την κατάργηση της καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης και τη συνεταιριστικοποίηση της αγροτικής παραγωγής, από τη δημιουργία και στήριξη παραγωγικών συνεταιρισμών των μικρομεσαίων αγροτών, που θα ενοποιούν τις μικροϊδιοκτησίες στη μεγάλη συνεταιριστική, με κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, με κρατική επιστημονική στήριξη, με ινστιτούτα που θα λύνουν προβλήματα, θα μειώνεται συνολικά το κόστος παραγωγής. Θα αξιοποιούνται καλύτερα οι παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησης και άμεσης σύνδεσής της με τη μεταποίηση. Και, φυσικά, θα δημιουργηθεί κρατικός φορέας συγκέντρωσης και εμπορίου αυτών των αγροτικών προϊόντων.
Αυτό σημαίνει ότι θα παράγουμε ό,τι χρειάζεται ο λαός μας. Δεν θα γίνονται εισαγωγές σε ό,τι προϊόντα παράγουμε και φυσικά κανένας μικρομεσαίος αγρότης δεν θα ξεκληριστεί, δεν θα έχει καμιά αγωνία σε τι τιμή θα αγοράσει φυτοφάρμακα, λιπάσματα, ζωοτροφές κ.ά. και σε τι τιμές θα πουλήσει τα προϊόντα του. Θα εργάζονται ανθρώπινα στον παραγωγικό συνεταιρισμό ή το κρατικό εργοστάσιο και φυσικά καμιά αβεβαιότητα δεν θα υπάρχει στους εργαζόμενους για τη δουλειά τους.
Αυτός ο τρόπος παραγωγής θα σχεδιάζεται για κάθε προϊόν και κλάδο γεωργίας και για την κτηνοτροφία, για παραγωγή εγχώριων τροφίμων φτηνών και ποιοτικών, που θα καλύπτουν τις διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού. Το ίδιο θα γίνεται και στους άλλους τομείς της οικονομίας. Για παράδειγμα, στον τομέα της Ενέργειας, τα κοιτάσματα λιγνίτη σε Ελασσόνα και Δράμα - τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη - θα αξιοποιηθούν για φτηνή ενέργεια, που σημαίνει φτηνές μεταφορές, φτηνή θέρμανση κ.ά.
Αυτός ο παραγωγικός τρόπος εξασφαλίζει δουλειά, και όχι ανεργία, εγγυάται ανάπτυξη παραγωγικών δυνάμεων σε όφελος της λαϊκής ευημερίας, δίνει προοπτική και συμφέρει τους μικρομεσαίους αγρότες, εργατοϋπαλλήλους, μικροεπαγγελματίες, νέους. Σε αυτήν τη βάση θα διαμορφωθούν προϋποθέσεις για αύξηση του χρόνου ξεκούρασης των αγροτοπαραγωγών, θα δίνεται εναλλακτική εργασιακή διέξοδος στους νέους, θα υπάρχει ολόπλευρη οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη του χωριού.
Γι' αυτό δυναμώνουμε και κλιμακώνουμε τους καθημερινούς αγώνες, με μαχητικότητα, αισιοδοξία και αυτοπεποίθηση, δίνουμε προοπτική στην πάλη μας για την εργατική - λαϊκή εξουσία. Η λύση και η διέξοδος για το λαό πρέπει να προέρχεται κυρίως από τα κάτω, με οργάνωση της πάλης, με κοινωνική συμμαχία, τη λαϊκή συμμαχία. Μια συμμαχία που έχει περιεχόμενο και κατεύθυνση πάλης ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, ικανή να συσπειρώσει τη λαϊκή πλειοψηφία με στόχο την εργατική - λαϊκή εξουσία.

* Η Διαμάντω Μανωλάκου είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Αγροτικής πολιτικής της ΚΕ

902

Διαβάστε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» - 902.gr



Διαβάστε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» - 902.gr

Διαβάστε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη»
  • Αντιπαραθέσεις ξένες στα λαϊκά συμφέροντα οι διαπραγματεύσεις κυβέρνησης-τρόικας
  • Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ: Δίμηνη Οικονομική Εξόρμηση Νοέμβρης-Δεκέμβρης 2013
  • ΠΑΜΕ: Γενικός ξεσηκωμός στην απεργία στις 6 Νοέμβρη
  • Ανακοίνωση της ΚΝΕ προς τους μαθητές για την 28η Οκτωβρίου
  • Πραγματικοί και κάλπικοι αντίπαλοι του φασισμού (άρθρο του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής)
Διαβάστε ακόμη στον «Ριζοσπάστη» της Κυριακής:
  • Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη: Επίδοξοι σωτήρες για τα σχέδια εφοπλιστών-εργολάβων
  • Για την αναστολή χρηματοδότησης κομμάτων: Μια όχι αθώα κυβερνητική τροπολογία
  • «Κεντροαριστερά»: Στο παζλ αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος
  • «Ευαγγελισμός»: Μικρογραφία της «κόλασης στην υγεία»
Στο ένθετο «7 ΗΜΕΡΕΣ μαζί»:
  • 7η Εικαστική Έκθεση«Άνθρωποι, Χρώμα+Σίδερο» στο Πέραμα
  • Πέτερ Βάις:«Η ανάκριση» Ένα έργο-κραυγή για το ναζισμό
  • Γιώργος Χουρμουζιάδης: Διακρίθηκε για το επιστημονικό του έργο
  • Η Παγκόσμια Τράπεζα για τις Γυναίκες: «Ισότητα»στα μέτρα του καπιταλισμού

Στο ένθετο «ΙΣΤΟΡΙΑ»:
  • Πως ο αστικός πολιτικός κόσμος ανέδειξε το 1936 το φασίστα Ι. Μεταξά στην κυβερνητική εξουσία





902