Translate

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Για την αξιοποίηση του περιοδικού «Θέματα Παιδείας» - 902.gr



Για την αξιοποίηση του περιοδικού «Θέματα Παιδείας» 

Του Κυριάκου Ιωαννίδη, μέλους του Τμήματος Παιδείας και Έρευνας της ΚΕ του ΚΚΕ
Το περιοδικό «Θέματα Παιδείας» έφτασε τα πενήντα του τεύχη. Η ζωή το έφερε έτσι ώστε το επετειακό αυτό τεύχος να είναι αφιερωμένο στον
Μπέρτολτ Μπρεχτ που κυκλοφόρησε τις μέρες του Επιστημονικού Συνεδρίου του ΚΚΕ για τον κομμουνιστή ποιητή. Άλλωστε, το περιοδικό έχει αφιερώσει τεύχος ξανά στους κορυφαίους Έλληνες κομμουνιστές λογοτέχνες ποιητές Γιάννη Ρίτσο (τεύχος 37-38) και Κώστα Βάρναλη (τεύχος 41-42). Τα τεύχη αυτά συνέβαλαν σημαντικά στην προετοιμασία των αντίστοιχων Επιστημονικών Συνεδρίων που διοργάνωσε το Κόμμα μας.
Ποια είναι η αναγκαιότητα της μελέτης και διάδοσης του περιοδικού και των εκδόσεών του
Το περιοδικό με το περιεχόμενό του και τις πρωτοβουλίες του:
α) Επιδιώκει την προπαγάνδα της εκπαιδευτικής πολιτικής του ΚΚΕ, στηρίζοντας επιστημονικά τα αιτήματα, τις διεκδικήσεις που θέτουμε στο κίνημα, συνολικότερα την παρέμβασή μας.
β) Αποτελεί βήμα έκφρασης και προώθησης της μελετητικής προσπάθειας, διευρύνοντας τον κύκλο όσων συμβάλλουν στην ανάπτυξη της παιδαγωγικής έρευνας από μαρξιστική σκοπιά, αλλά και γενικότερα της διαπαιδαγωγητικής - μορφωτικής δράσης του Κόμματος.
Ειδικά, στους χώρους της εκπαίδευσης, η διαπάλη δεν αφορά μόνο τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση, τους όρους πώλησης της εργατικής δύναμης, αλλά αφορά και το περιεχόμενο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αφορά την ιδεολογική αντιπαράθεση, τη διαπάλη γύρω από ζητήματα παιδαγωγικής, διδακτικής, κοσμοθεωρίας. Από αυτή την άποψη, είναι καθήκον για τον κομμουνιστή εκπαιδευτικό, το φοιτητή, το γονιό, το ταξικό κίνημα να αξιοποιεί και να ακουμπά στο περιοδικό, προκειμένου η αναζήτηση να βαθύνει και σε ζητήματα που ούτως ή άλλως μπαίνουν στην αντιπαράθεση και στη διαπάλη.
Χωρίς να θέλουμε να ευλογούμε τα γένια μας, στις σελίδες του περιοδικού (αλλά και στις εκδόσεις του) έχουν περάσει άρθρα που και σήμερα αποτελούν διαχρονικές απαντήσεις (από επιστημονική - μαρξιστική αφετηρία) σε επίκαιρα ζητήματα της διαπάλης, φωτίζουν πλευρές της αστικής εκπαιδευτικής πολιτικής και τεκμηριώνουν τη μαρξιστική παιδαγωγική επιστήμη. Άλλωστε, τώρα που ως Κόμμα γινόμαστε πιο ώριμοι στο να εμπλουτίσουμε τη θέση μας για το ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, αντικειμενικά θα στηριχτούμε σε κείμενα που το περιοδικό εξέδωσε για τη σοσιαλιστική παιδαγωγική πείρα, αλλά και των σπουδαίων Ελλήνων παιδαγωγών (βλ. τεύχη 10-11, 15-16, 29 έως 34), για την κριτική στα σχολικά βιβλία, για τις κατευθύνσεις της εκπαιδευτικής πολιτικής της ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Αλλά και πιο εξειδικευμένα θέματα όπως ο λειτουργικός αναλφαβητισμός που οι αστοί επιμένουν να βλέπουν ως αδυναμία ανάγνωσης (δείγμα κι αυτό του πώς χαμηλώνουν τον πήχη όταν βλέπουν τα λαϊκά προβλήματα), οι νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση, η αξιολόγηση και το γλωσσικό πρόβλημα κ.ά. αποτελούν πλευρές που και σήμερα απασχολούν.
Φυσικά δεν έχουμε εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες ώστε το περιεχόμενο του περιοδικού να είναι όσο το δυνατόν εκλαϊκευτικό, να απευθύνεται και σε κόσμο που δεν έχει διαμορφώσει μια μαρξιστική υποδομή κατανόησης εννοιών. Αυτό είναι ζητούμενο. Όμως ζητούμενο είναι και η συγκρότηση κομμουνιστών επιστημόνων, που σημαίνει ότι πρέπει να πέσουμε και σε «βαθιά νερά», να συζητήσουμε κείμενα που μπορεί να δυσκολεύουν, ωστόσο με προσπάθεια, συλλογική μελέτη, ανοίγουν δρόμους στη δράση μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε με το περιοδικό και τις εκδόσεις του
Ορισμένες σκέψεις. Στις παιδαγωγικές σχολές αποτελεί κυρίαρχη κατεύθυνση ο κονστρουκτιβισμός, ρεύμα στην ουσία του ιδεαλιστικό που εμφανίζεται όμως εκσυγχρονισμένο. Στο περιοδικό υπάρχει εκτενές άρθρο για αυτό το ζήτημα (τεύχος 19-20), το οποίο μπορεί να συζητηθεί, ακόμα και να γίνει εκδήλωση σε παιδαγωγικές σχολές.
Η συμβολή της σοσιαλιστικής παιδαγωγικής σκέψης και πράξης αποτελεί επίσης ένα πεδίο που και διαπάλη γίνεται αλλά και υποδομή χρειάζεται. Και εκδήλωση μπορεί να γίνει, αλλά και συζήτηση με βάση άρθρα στο περιοδικό (τεύχη: 6, 14, 17-18, 33-34, 39).
Στις σχολές ψυχολογίας με την πανσπερμία ρευμάτων που διδάσκονται, που δημιουργεί σύγχυση, δυσκολεύει τους αυριανούς επιστήμονες να διαμορφώσουν ένα επιστημονικό μεθοδολογικό κριτήριο κατανόησης του ανθρώπινου ψυχισμού, έχει σημασία να συζητήσουμε γύρω από τις εκδόσεις του περιοδικού (Γενική Ψυχολογία, Αναπτυξιακή Ψυχολογία) και μια σειρά άρθρα που δημοσιεύονται στις σελίδες του.
'Η ας δούμε τη δουλειά των κομμουνιστών και άλλων πρωτοπόρων εκπαιδευτικών μέσα στο αστικό σχολείο.
Είναι ή δεν είναι «στοίχημα» για ένα φιλόλογο να αξιοποιήσει τα τεύχη του περιοδικού για τους πρωτοπόρους κομμουνιστές διανοούμενους (Βάρναλη, Ρίτσο, Μπρεχτ) και να τα εντάξει στο μάθημά του;
Στα ζητήματα των φυσικών επιστημών, μπορούν αντίστοιχα να αξιοποιηθούν άρθρα γύρω από τη διδασκαλία της Χημείας (τεύχος 30), τα κοσμοθεωρητικά ζητήματα για τη δήθεν δημιουργία του σύμπαντος (τεύχος 43-44).
Στα ζητήματα της Ιστορίας που αποτελούν μόνιμο μέλημα από το πρώτο κιόλας τεύχος. Το ιδεολόγημα των δυο ολοκληρωτισμών είναι και σήμερα επίκαιρο (τεύχος 39). Ακόμα, είναι σημαντικό ο κομμουνιστής εκπαιδευτικός να δώσει με ιστορικά στοιχεία τι κρύβεται πίσω από την εναλλαγή των πολιτευμάτων (μοναρχία, δημοκρατία, κ.λπ.), πίσω από τη συνωμοσιολογία που συγκαλύπτει το ρόλο των τάξεων στην ιστορία, να «αποκαθηλώσει» εδραιωμένες αντιλήψεις περί Δημοκρατίας στην Αρχαία Αθήνα, να αναδείξει τον ταξικό της χαρακτήρα (βλ. τεύχη 35-36, 39, 40). Να αξιοποιηθούν ακόμα οι εκδόσεις που απευθύνονται στους μαθητές, για την ιστορία του βιβλίου, για την καταγωγή και εξέλιξη του ανθρώπου.
Γενικότερα, πολιτιστικές, ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, αξιοποίηση των μορφών της τέχνης, συζητήσεις, παρουσιάσεις βιβλίων σε συλλόγους φοιτητών, δασκάλων, σε ΕΛΜΕ, σε κοινή δράση με τους γονείς, τα σωματεία και τους φορείς της γειτονιάς, είναι μορφές που μπορούν να πολλαπλασιαστούν. Το ίδιο το περιοδικό προχωρά κάθε χρόνο σε μορφωτικές πρωτοβουλίες, βασισμένες στις εκδόσεις του (διαλέξεις, σεμινάρια, μορφωτικές εκδρομές και ξεναγήσεις).
Ο κατάλογος μπορεί να εμπλουτιστεί. Ωστόσο, το σημαντικό είναι να κατανοηθεί ότι υπάρχει ένας πλούτος που μπορεί να αξιοποιηθεί για το κύριο. Δηλαδή...
Το περιοδικό είναι όπλο στη σχεδιασμένη παρέμβαση Κόμματος - ΚΝΕ για τη διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς
...Προετοιμαζόμενοι για την πανελλαδική συνδιάσκεψη του Κόμματος για τη δουλειά στη νεολαία, έχει σημασία με απαιτητικότητα να εξετάσουμε τις αδυναμίες μας, αλλά και τις δυνατότητες που έχουμε.
Στο κείμενο του Τμήματος Παιδείας και Έρευνας της ΚΕ για το ρόλο του κομμουνιστή εκπαιδευτικού (ΚΟΜΕΠ τεύχος 5/2013) τονίζουμε ότι:
«Το Κόμμα αναδεικνύει ως σοβαρό μέτωπο το πώς θα διαμορφώνεται, θα ισχυροποιείται και θα διευρύνεται ένας πυρήνας εκπαιδευτικών που θα απευθύνονται με όρους επιστημονικής και ιδεολογικής υπεροχής στη νέα γενιά, λαμβάνοντας υπόψη φυσικά την ιδιαιτερότητα κάθε ηλικίας. Να κατανοείται δηλαδή από τις ριζοσπαστικές δυνάμεις στο χώρο αυτό ότι η ευθύνη για τους μαθητές, για τους όρους διαπαιδαγώγησης της νέας γενιάς δεν αποτελεί ένα παράπλευρο καθήκον, ένα καθήκον δευτερεύον, αλλά το βασικό καθήκον που το συγκεκριμενοποιεί στο χώρο αυτό η σχέση του επαναστατικού κόμματος με την εργατική τάξη και τα παιδιά της, με τις αγωνίες και τον αγώνα του λαού μας».
Γράφουμε ακόμα όμως ότι:
«Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, να αντιμετωπίσουμε κατάματα την κατάσταση, τότε θα λέγαμε το εξής: Ο βαθμός εκπλήρωσης αυτού του καθήκοντος δεν είναι γενικά αναντίστοιχος των αναγκών, αλλά και αναντίστοιχος των υπαρκτών δυνατοτήτων που υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Είναι δηλαδή -εν μέρει- πρόβλημα προσανατολισμού και αντίστοιχης δουλειάς υποδομής».
Δεν αρκεί να περιγράφουμε τις δυσκολίες της κατάστασης που αντικειμενικά βάζουν εμπόδια στην παρέμβασή μας. Το ζήτημα σήμερα είναι, γνωρίζοντας το έδαφος πάνω στο οποίο βαδίζουμε, να προσδιορίσουμε συγκεκριμένα καθήκοντα που έχουν να κάνουν και με την ατομική ευθύνη του κομμουνιστή και ριζοσπάστη εκπαιδευτικού μέσα και έξω από την τάξη, απέναντι στους μαθητές του και που ολοκληρώνεται και τροφοδοτείται με αντίστοιχη δράση στο συλλογικό επίπεδο. Η βαθιά μαρξιστική παιδεία του ίδιου είναι προϋπόθεση για να ασκεί το έργο του σε σύγκρουση με την αστική ιδεολογία, κατακτώντας και με ατομική προσπάθεια, γνώσεις μαρξιστικής ψυχολογίας, παιδαγωγικής, διδακτική και επιστημονική επάρκεια.
Το ίδιο ισχύει και για τα ΑΕΙ. Με λίγα λόγια, δεν μπορούμε να έχουμε απαίτηση να προετοιμάζονται μαρξιστές επιστήμονες χωρίς να στηρίζεται αυτή η προσπάθεια και στην αξιοποίηση του περιοδικού.
Στους χώρους αυτούς ξεκινάει πιο συστηματικά και μεθοδικά να διαπλέκεται στη συνείδηση του αυριανού επιστήμονα το αστικό ιδεολόγημα με την επιστήμη, άρα και εδώ απαιτείται αυξημένη και σύνθετη ιδεολογική διαπάλη, κυρίως οργανωμένη συστηματική δουλειά μαρξιστικής υποδομής, για να προωθηθεί και η γνωριμία με τις κατακτήσεις της μαρξιστικής σκέψης σε κάθε αντικείμενο, στη Φιλοσοφία, στην Παιδαγωγική, στην Ψυχολογία.
Αντί για επίλογο, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το σημείωμα της σύνταξης στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού.
«Τώρα είναι η ώρα ακριβώς για να πιάσουμε στα χέρια μας βιβλία, να χρησιμοποιήσουμε και μεις το θέατρο κι όλες τις τέχνες, να ξανασχεδιάσουμε τον άνθρωπο που αγαπάμε -που θέλουμε να φτιάξουμε και να γίνουμε-, να συζητήσουμε και να παλέψουμε μαζί, "τώρα είναι η ώρα για μάχη και για ζωή".
Γιατί η σημαία που κρατάει η θυμωμένη κουκουβάγια στο λογότυπο του περιοδικού, 
είναι σαν τη σημαία της λογικής, όπως γράφει και ο Μπρεχτ, "πάντα κόκκινη"».

902

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου