Translate

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ : Πρόβα τζενεράλε για ένα απάνθρωπο μέλλον




ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Πρόβα τζενεράλε για ένα απάνθρωπο μέλλον

Στην έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης, όταν χιλιάδες παιδιά δούλευαν και πέθαιναν στις φάμπρικες - ο τότε ανερχόμενος καπιταλιστής έκανε λόγο για το «δικαίωμά τους στην αυτοπροσβολή». Σήμερα, το πείραμα ξεκινάει από το κοινωνικό περιθώριο της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών, όπου διάφοροι ναρκωθιασώτες αργά και μεθοδικά επιχειρούν -συνειδητά και μη- να διαμορφώσουν μια νέα κανιβαλική ηθική στην κοινωνία για το πώς θα βλέπει τα παιδιά της και τον εαυτό της. Στη βάση αυτής της ηθικής του «δικαιώματος στην αυτοπροσβολή» οι φάμπρικες του 21ου αιώνα θα ανοίξουν τις πόρτες για να εκμεταλλεύονται τα δικά μας παιδιά και μας τους ίδιους. Οσα επιχειρούνται στο χώρο της τοξικοεξάρτησης είναι η πρόβα τζενεράλε για ένα σκληρό κι απάνθρωπο μέλλον. Με αντιφάσεις εν τοις όροις, επιχειρείται να γίνουν τα επόμενα αντιδραστικά βήματα -όπως προβλέπονται στον στρατηγικό στόχο της ΕΕ- για την υποτιθέμενη αντιναρκωτική πολιτική. Ετσι, μετά το χρήστη «ασθενή», εμφανίζεται ο χρήστης ...«καταναλωτής» που πρέπει να είναι «ελεύθερος να διαθέσει το σώμα του όπως θέλει», όταν η ίδια η εξάρτηση αναιρεί κάθε δυνατότητα και έννοια ελευθερίας. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που: Το πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης θα ενταθεί ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα καθώς ο εκμηδενισμός κατακτήσεων δημιουργεί όλο και περισσότερα αδιέξοδα στο σύγχρονο άνθρωπο και ιδιαίτερα στη νέα γενιά. Με την ανεργία να γίνεται μόνιμο πλέον φαινόμενο και με διαρκείς αυξανόμενες τάσεις. Η οικονομική θηλιά σφίγγει στο λαιμό των «στεγνών» προγραμμάτων, τα Κέντρα Πρόληψης σε μόνιμο καθεστώς φυτοζωίας απειλούνται με λουκέτο, τα προγράμματα υποκατάστασης διολισθαίνουν όλο και περισσότερο σε χαμηλής ποιότητας προδιαγραφών και τους ιδιώτες να καιροφυλακτούν για να εισχωρήσουν και επίσημα πια σε κάθε κρίκο της αλυσίδας που σχετίζεται με την τοξικοεξάρτηση. Αυτό σημαίνει ότι τα δικά μας βήματα πρέπει να είναι εξίσου γοργά στο ζήτημα της πάλης κατά των ναρκωτικών. Ενας αγώνας που επιβάλλεται να είναι πολυμέτωπος και διεισδυτικός, με επιστημονικά, ιδεολογικά και πολιτικά επιχειρήματα. Να διεκδικεί συγκεκριμένα, πρακτικά και άμεσα μέτρα. Και η μόνη ρεαλιστική λύση είναι η ενίσχυση όλων των κρίκων, όλων των προσπαθειών πρόληψης - θεραπείας - κοινωνικής επανένταξης, μέσα από τη δημιουργία ενός πανελλαδικού δημόσιου φορέα με αποκλειστικά δωρεάν παροχή υπηρεσιών, με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος, επαρκές επιστημονικό προσωπικό, χωρίς τη συμμετοχή ιδιωτών. Πρόληψη Η πρόληψη είναι αναπόσπαστο στοιχείο της πάλης ενάντια στα ναρκωτικά και την εξάρτηση. Είναι πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά, για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Σύμφωνα με όλες τις έρευνες η πρώτη επαφή με τις ουσίες γίνεται γύρω στα 14 έτη. Αρα επιβάλλεται σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες και ιδιαίτερα στο Γυμνάσιο -όπου ξεκινά κατά κύριο λόγο η εμπλοκή με τα ναρκωτικά- να εφαρμοστούν προγράμματα πρωτογενούς πρόληψης (δηλαδή δράσεις που απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία εξαρτητική συμπεριφορά). Από τη στιγμή που υπάρχει υψηλή συνάφεια μεταξύ εξάρτησης και εγκατάλειψης του σχολείου, απαιτείται να στηριχτούν με κάθε τρόπο οι μαθητές που κινδυνεύουν να το εγκαταλείψουν πρόωρα. Καθοριστικό είναι η έγκαιρη αναγνώριση των σημαδιών που μπορεί να μαρτυρούν την εμπλοκή ενός παιδιού με τη χρήση. Για αυτό το λόγο εκπαιδευτικοί και γονείς πρέπει να εκπαιδεύονται από ειδικούς σε θέματα που σχετίζονται με την τοξικοεξάρτηση. Η δημοκρατική οργάνωση της ζωής μέσα στο σχολείο, η ανθρωπιστική διαπαιδαγώγηση, η οργάνωση και η ανάπτυξη ποιοτικά και ποσοτικά της ζωής και των δραστηριοτήτων του σχολείου, η σύνδεσή του με την κοινωνική ζωή και την παραγωγική δραστηριότητα της κοινωνίας, σε κάθε δυνατή μορφή της, η ανάπτυξη ανοιχτής πνευματικής και κοινωνικής ζωής, η καλλιέργεια της πολιτιστικής μας παράδοσης, αποτελούν δρόμους μέσα από τους οποίους καταξιώνεται και αποκτά νόημα η ζωή του ανθρώπου. Η τέχνη και γενικότερα ο πολιτισμός με τη δύναμή τους και με την ικανότητά τους να παρεμβαίνουν στο συναίσθημα και τη λογική του ανθρώπου, στη συνείδησή του, τελικά βοηθούν αποτελεσματικά στην πρωτογενή πρόληψη, όταν αυτή, βέβαια, ερμηνεύει σωστά τα κοινωνικά φαινόμενα και λέει την αλήθεια. Θεραπεία Τα προγράμματα υποκατάστασης κυριαρχούν σε όλα τα κράτη - μέλη της EΕ καλύπτοντας πάνω από τα 2/3 των προγραμμάτων, ενώ τα «στεγνά» προγράμματα καλύπτουν μόλις το 1/3 των θέσεων θεραπείας. Σε πολλούς νομούς της χώρας δεν υπάρχει ούτε ένα «στεγνό» πρόγραμμα, με αποτέλεσμα οι οικογένειες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα να πουλάνε ό,τι έχουν και δεν έχουν για να πάνε σε ιδιωτικές κλινικές που προσφέρουν αμφιβόλου ποιότητας και ασφάλειας υπηρεσίες, ή να ξεσπιτώνονται για να πάνε σε μεγάλα αστικά κέντρα. Επιβάλλεται όλοι όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες να έχουν τη δυνατότητα δωρεάν θεραπευτικής φροντίδας. Να υπάρχει τουλάχιστον ένα «στεγνό» πρόγραμμα για εφήβους και ένα για ενήλικες σε κάθε νομό της χώρας. Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι φωνές που μιλούν για προγράμματα χορήγησης υποκαταστάτων στις φυλακές. Κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό. Ηδη σε φυλακές λειτουργούν προγράμματα απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Απαιτείται να δημιουργηθούν σε όλες τις φυλακές θεραπευτικές κοινότητες. Ολο και περισσότεροι χρήστες αντιμετωπίζουν ιατρικά προβλήματα και γι' αυτό το λόγο απαιτείται συνεργασία των δημόσιων υγειονομικών μονάδων για την αντιμετώπισή τους.
Κοινωνική Επανένταξη
Σημαντικό στάδιο είναι και η κοινωνική επανένταξη, όπου οι απεξαρτημένοι πρέπει να ενταχθούν πάλι στην κοινωνία και να κερδίσουν το χαμένο χρόνο. Δυστυχώς όμως και σε αυτό το στάδιο έχουν γίνει ελάχιστα πράγματα, πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες. Απαιτούνται ειδικά προγράμματα κατάρτισης ώστε οι πρώην χρήστες να βρουν δουλειά. Ενώ άλλο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι ο ρατσισμός και οι προκαταλήψεις. Για αυτό το λόγο πρέπει να συνεργαστούν όλοι οι επιστημονικοί, συνδικαλιστικοί φορείς και η τοπική αυτοδιοίκηση για την καταπόλεμηση στερεοτύπων και του ρατσισμού.

Ελένη ΤΖΙΒΡΑ

Και τι δεν είπαν...
Ενδεικτικά για το τι μέλλει γενέσθαι στην κυρίαρχη πολιτική γύρω από το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι όσα ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια ημερίδας με θέμα τη μείωση της βλάβης, η οποία έγινε στο πλαίσιο του πρόσφατου ναρκωφεστιβάλ. «Φωτογραφίζοντας» τα επόμενα βήματα ο Κ. Γαζγαλίδης, αντιπρόεδρος του ΟΚΑΝΑ (του Οργανισμού που έχει κεντρικό ρόλο στην υλοποίηση της πολιτικής για τα ναρκωτικά) εξηγώντας τι σημαίνει μείωση της βλάβης, μίλησε για την «ανάγκη να πάψει η συνεχής μετατόπιση από την καταστολή στην... πρόληψη. Η πρόληψη δεν είναι αχρείαστη αρκεί να μη χρησιμοποιείται ως άλλοθι για να μη γίνονται πράγματα στη θεραπεία. Θεραπεία δε σημαίνει απαραίτητα και διακοπή ουσιών. Χρειάζονται και προγράμματα χαμηλών απαιτήσεων για να μπορεί να κινείται ο χρήστης ανάλογα με τις ανάγκες του. Να υπάρξουν... «shooting rooms» (χώροι για να «τρυπιέσαι» ή πιο εξευγενισμένα στα ελληνικά, χώροι ...«υγιεινής χρήσης»), να γίνουν προγράμματα χορήγησης ηρωίνης. Να γίνουν προγράμματα χορήγησης υποκαταστάτων στις φυλακές. Πρέπει να φτάσουμε στο σημείο ανοχής των άλλων χωρών. Χώρες πρότυπα για την πολιτική τους στο ζήτημα των ναρκωτικών η Ολλανδία και η Ελβετία»! Στην ίδια ρότα και τα κόμματα (ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Χρυσή Αυγή, ΛΑΟΣ, Φιλελεύθερη Συμμαχία) που με εξαίρεση κάποιες επιμέρους διαφωνίες στηρίζουν τη ραχοκοκκαλιά της ευρωενωσιακής πολιτικής για τα ναρκωτικά, που θέλει το πρόβλημα των ναρκωτικών να είναι ιατρικό και δημόσιας υγείας, τον χρήστη «άρρωστο» που πρέπει να πάρει το υποκατάστατό του και «να μην πεταχτεί στον δρόμο», αλλά να κρυφτεί μακριά από τη βιτρίνα της πόλης, είτε σε «shooting rooms», είτε σε υπόγεια νοσοκομείων.

http://www.rizospastis.gr/page.do?id=14570&publDate=12%2F5%2F2013&direction=&pageNo=16

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου